Σελίδα:Carmina Graece Medii Aevi, W. Wagner (1874).djvu/201

ΠΟΥΛΟΛΟΓΟΣ.

---

Ἀετός ὁ μέγας βασιλεὺς ἁπάντων τῶν ὀρνέων
κλητούριν εἶχεν καὶ χαρὰν καὶ γάμον τοῦ υἱοῦ του,
τὸ πλῆθος ὅλον τῶν ὀρνεῶν εἶχέν το καλεσμένον.
ἐφάγασιν καὶ ἔπιασιν εἰς τὴν χαρὰν ἐκείνην,
ἤφεραν καὶ δικάσιμον ἀπάνω εἰς τὸ τραπέζιν. 5
ὅλων ἐμπρὸς ὁ πελαργὸς περιγελᾷ τὸν κύκνον.
,,εἰπέ με, κύκνε ἀσούσουμε καὶ μακροσφονδυλάτε,
μελανοπόδα, ἀγριόφωνε καὶ λιμνοαναθρεμμένε,
καὶ παντελῶς κακότυχε, τʼ ἤθελες εἰς τὸν γάμον;
νὰ κηλαδῇς δὲν ἠμπορεῖς, νὰ παίζῃς ούκ ἠξεύρεις, 10
καὶ μόνον ἦλθες, ἄτυχε, φοβέριστρον ὁμοιάζεις.“
καὶ ταῦτα ὁ κύκνος στρέφεται (ʼς) τὸν πελαργὸν καὶ λέγ
,,ἐμὲν τὰ λέγεις, ἐλεεινὲ, χαλκέα, κωπηλάτα,
ὁποῦ ἔφας τὴν ἐνθήκην σου, τὸ στάμενον τὸ ξένον;
καὶ τώρα ηὑρίσκεις, ἄτυχε, ὁκάπου παλαιοκάρφια, 15
κι ἀπʼ ὁρμησιὰν εἰς ὁρμησιὰν ὑπάγεις καὶ καθίζεις,
τάχα νὰ στήσῃς, ἄτυχε, τὸ στάμενον τὸ ξένον;
ἐγὼ, κι ἂν ἤσουν ἔμορφον ὡς τὰ πουλιὰ τοῦ κόσμου,
τὴν μέμψιν, τὴν μὲ ἔκαμες, οὐ μὴ τὴν ἐβαρέθην.
ἀμμὴ εἶσαι καὶ πανάσχημον ὡς τὰ πουλιὰ τοῦ κόσμου, 20
κι ὀρέγεσαι νὰ μέφεσαι κʼ ἐγὼ νὰ σʼ ἐγκωμιάζω.