Σελίδα:Carmina Graece Medii Aevi, W. Wagner (1874).djvu/167

––145––

εἰς κάµπον µέγαν ὁμαλὸν, εἰς µίαν πεδιάδαν.
ἐκάθισεν ὁ βασιλεὺς λέων ἐπὶ τοῦ θρόνου,
πλησίον οἱ συγκάθεδροι καὶ πᾶσα ἡ βουλή του.
ὁμοῦ καὶ οἱ προάγοντες καὶ οἱ ἀκολουθοῦντες 110
καὶ ὅλον τὸ συνέδριον καὶ πᾶσα γερουσία.
Λέων εὐθὺς ὁ βασιλεὺς ἐλάλησεν µεγάλως
καὶ λόγους ἐναπέτεινεν εἰς ἐπήκοον πάντων
πολλά καλοὺς καὶ θαυμαστοὺς καὶ λόγους ἀγχινοίας,
καὶ μετὰ τοῦτο ὥρισεν ἵνα μετριασθῶσιν, 115
νὰ συντυχαίνῃ µόνος εἷς, ν᾿ ἀπηλογῆται ἄλλος,
καὶ πάλιν ἄλλος εἷς πρὸς εἷς, διὰ τὴν εὐταξίαν,
ἵνα μὴ γένη σύγχυσις καὶ ταραχὴ τυχοῦσα.
ἀλλὰ καὶ ἐδιαλάλησεν ἀπάνω εἰς ἐτοῦτο,
νὰ χάνη τὸ κεφάλιν του καὶ ὅλον του τὸ γένος, 120
εἴ τις ποιήσει ταραχὴν µέσον τοῦ συνεδρίου.
πρῶτον εὐθὺς ὁ πονδικὸς ἐστάθην εἰς τὸ µέσον,
καὶ οὕτως ἀπεφθέγξατο µέσον τοῦ συνεδρίου
„εἴ τις καλὸς κι ἀπόκοτος, ἂς ἔλθῃ εἰς τὸ µέσον.“
ἀψὸς, γοργὸς ἐπήδησεν ὁ ταπεινὸς ὁ κάτης 125
καὶ ἐλοιδόρησεν αὐτὸν, λέγει τοιούτους λόγους
„μακρύμυτε, μακρύουρε, µεγαλομουστακάτε,
τί μοῦ σεῖς τὸ µουστάκιν σου ἀπάνω τε καὶ κάτω,
ἔνθεν κἀκεῖθεν θειωρεῖς νὰ εὕρῃς τρύπα νἄμπῃς;
τζουκαλογλύφε, τυροφᾶ καὶ ψιωμοκαταλύτη, 130
µαγαρισµένε πονδικὲ ὁποῦ µιαίνεις πάντα,
τὰ σῦκα, τὰς σταπίδας τε, τ᾽ ὀξύγαλον, τὸ γάλα,
κρέας, ὀψάριν καὶ τ᾽ αὐγὰ, καὶ ὅσα τὰ τοιαῦτα,
[σιτάριν καὶ τὰ ὄσπρια καὶ ὅσα τούτων εἴδη,
καὶ ἄλλα πάµπολλα πολλὰ τὰ τρώγουν οἱ ἀνθρῶποι], 135
τὰ μὲν ἐσθίεις, μυσερὲ, τὰ δὲ οὐρεῖς καὶ χέζεις,
τὰ δ᾽ ἄλλα μὲ τὰ πόδια σου σκορπᾶς καὶ καταχύνεις.