Οὔτε ’θέλησ’ ἄλλη μιὰ νὰ χαρῇ νὰ ψάλῃ, οὔτε κάμνει γνωριμιὰ καὶ φιλίαν ἄλλη. Μόνο, τόσο θλιβερὸ ’λογυρνᾷ στὰ δάση, ποῦ θολόνει τὸ νερὸ πρὶν τὸ δοκιμάσῃ. Ἀπό λύπη καὶ στοργὴ ’λίγο ’λίγο λυόνει· κι’ ἀποθνήσκει στἠν σιγή— καὶ τὸ λὲν τρυγόνι.
