Αυτή η σελίδα έχει εγκριθεί.
169
Κι’ ἂν ἦν’ τὸ σπίτι μακρυὰ
κ’ ἡ ὥρα περασμένη,
ἐγώ ’χω πόδια ’λαφρυά,
κ’ ἐκείνη μὲ προσμένει.
Γλυκὰ γλυκὰ τήνε φιλῶ,
γλυκὰ τήνε χαϊδεύω—
Σύρε, ψυχή μου, στὸ καλό,
κ’ ἐγὼ δὲν ἀσκητεύω!
Κι’ ἂν ἦν’ τὸ σπίτι μακρυὰ
κ’ ἡ ὥρα περασμένη,
ἐγώ ’χω πόδια ’λαφρυά,
κ’ ἐκείνη μὲ προσμένει.
Γλυκὰ γλυκὰ τήνε φιλῶ,
γλυκὰ τήνε χαϊδεύω—
Σύρε, ψυχή μου, στὸ καλό,
κ’ ἐγὼ δὲν ἀσκητεύω!
