ὑμέας, ὦ πέρι δὴ μέγα φέρτατοι υἷες ἀνάκτων,
ᾗ βίῃ ᾗ τ’ ἀρετῇ Λιβύης ἀνὰ θῖνας ἐρήμους
νῆα μεταχρονίην ὅσα τ’ ἔνδοθι νηὸς ἄγεσθε, 1385
ἀνθεμένους ὤμοισι φέρειν δυοκαίδεκα πάντα
ἤμαθ’ ὁμοῦ νύκτας τε. δύην γε μὲν ἢ καὶ ὀιζὺν
τίς κ’ ἐνέποι, τὴν κεῖνοι ἀνέπλησαν μογέοντες;
ἔμπεδον ἀθανάτων ἔσαν αἵματος, οἷον ὑπέσταν
ἔργον, ἀναγκαίῃ βεβιημένοι. αὐτὰρ ἐπιπρὸ 1390
τῆλε μάλ’ ἀσπασίως Τριτωνίδος ὕδασι λίμνης
ὡς φέρον, ὡς εἰσβάντες ἀπὸ στιβαρῶν θέσαν ὤμων.
Λυσσαλέοις δἤπειτ’ ἴκελοι κυσὶν ἀίσσοντες
πίδακα μαστεύεσκον· ἐπὶ ξηρὴ γὰρ ἔκειτο
δίψα δυηπαθίῃ τε καὶ ἄλγεσιν, οὐδ’ ἐμάτησαν 1395
πλαζόμενοι· ἷξον δ’ ἱερὸν πέδον, ᾧ ἔνι Λάδων
εἰσέτι που χθιζὸν παγχρύσεα ῥύετο μῆλα
χώρῳ ἐν Ἄτλαντος, χθόνιος ὄφις· ἀμφὶ δὲ νύμφαι
Ἑσπερίδες ποίπνυον, ἐφίμερον ἀείδουσαι.
δὴ τότε δ’ ἤδη τῆμος ὑφ’ Ἡρακλῆι δαϊχθεὶς 1400
μήλειον βέβλητο ποτὶ στύπος· οἰόθι δ’ ἄκρῃ
οὐρῇ ἔτι σκαίρεσκεν· ἀπὸ κρατὸς δὲ κελαινὴν
ἄχρις ἐπ’ ἄκνηστιν κεῖτ’ ἄπνοος· ἐκ δὲ λιπόντων
ὕδρης Λερναίης χόλον αἵματι πικρὸν ὀιστῶν
μυῖαι πυθομένοισιν ἐφ’ ἕλκεσι τερσαίνοντο. 1405
ἀγχοῦ δ’ Ἑσπερίδες κεφαλαῖς ἔπι χεῖρας ἔχουσαι
ἀργυφέας ξανθῇσι λίγ’ ἔστενον· οἱ δ’ ἐπέλασσαν
ἄφνω ὁμοῦ· ταὶ δ’ αἶψα κόνις καὶ γαῖα, κιόντων
ἐσσυμένως, ἐγένοντο καταυτόθι. νώσατο δ’ Ὀρφεὺς
θεῖα τέρα, τὰς δέ σφι παρηγορέεσκε λιτῇσιν· 1410
«Δαίμονες ὦ καλαὶ καὶ ἐύφρονες, ἵλατ’, ἄνασσαι,
1385 ἄγεσθαι L G 1400 δ’ ἤτοι τῆμος Merkel ed. min.: δὴ τῆμος L: γ’ ἤδη κεῖνος G vulg.: δήρι τῆμος Merkel 1401 μήλειον Stephanus: μείλιον L: μήλιον G ἄκρῃ L Pariss. quattor: ἄκρη G vulg. 1402 οὐρῇ Pariss. quattuor: οὐρὴ G vulg.: de L non liquet 1403 ἐκ] ἐν fort. scribendum 1406 κεφαλῇς Brunck
