κεῖσε μολεῖν, μακάρων σχεδὸν αἵματος ἐκγεγαῶτας.
τῶ εἰ μὴ φιλότητι δέρος χρύσειον ὀπάσσει,
οὔ οἱ χραισμήσειν ἐπιέλπομαι ἔθνεα Κόλχων.» 1225
Ὧς οἵγ’ ἀλλήλοισιν ἀμοιβαδὸν ἠγορόωντο,
μέσφ’ αὖτις δόρποιο κορεσσάμενοι κατέδαρθεν.
ἦρι δ’ ἀνεγρομένοισιν ἐυκραὴς ἄεν οὖρος·
ἱστία δ’ ἤειραν, τὰ δ’ ὑπαὶ ῥιπῆς ἀνέμοιο
τείνετο· ῥίμφα δὲ νῆσον ἀποπροέλειπον Ἄρηος. 1230
Νυκτὶ δ’ ἐπιπλομένῃ Φιλυρηίδα νῆσον ἄμειβον·
ἔνθα μὲν Οὐρανίδης Φιλύρῃ Κρόνος, εὖτ’ ἐν Ὀλύμπῳ
Τιτήνων ἤνασσεν, ὁ δὲ Κρηταῖον ὑπ’ ἄντρον
Ζεὺς ἔτι Κουρήτεσσι μετετρέφετ’ Ἰδαίοισιν,
Ῥείην ἐξαπαφών, παρελέξατο· τοὺς δ’ ἐνὶ λέκτροις 1235
τέτμε θεὰ μεσσηγύς· ὁ δ’ ἐξ εὐνῆς ἀνορούσας
ἔσσυτο χαιτήεντι φυὴν ἐναλίγκιος ἵππῳ·
ἡ δ’ αἰδοῖ χῶρόν τε καὶ ἤθεα κεῖνα λιποῦσα
Ὠκεανὶς Φιλύρη εἰς οὔρεα μακρὰ Πελασγῶν
ἦλθ’, ἵνα δὴ Χείρωνα πελώριον, ἄλλα μὲν ἵππῳ, 1240
ἄλλα θεῷ ἀτάλαντον, ἀμοιβαίῃ τέκεν εὐνῇ.
Κεῖθεν δ’ αὖ Μάκρωνας ἀπειρεσίην τε Βεχείρων
γαῖαν ὑπερφιάλους τε παρεξενέοντο Σάπειρας,
Βύζηράς τ’ ἐπὶ τοῖσιν· ἐπιπρὸ γὰρ αἰὲν ἔτεμνον
ἐσσυμένως, λιαροῖο φορεύμενοι ἐξ ἀνέμοιο. 1245
καὶ δὴ νισσομένοισι μυχὸς διεφαίνετο πόντου.
καὶ δὴ Καυκασίων ὀρέων ἀνέτελλον ἐρίπναι
ἠλίβατοι, τόθι γυῖα περὶ στυφελοῖσι πάγοισιν
ἰλλόμενος χαλκέῃσιν ἀλυκτοπέδῃσι Προμηθεὺς
αἰετὸν ἥπατι φέρβε παλιμπετὲς ἀίσσοντα. 1250
τὸν μὲν ἐπ’ ἀκροτάτης ἴδον ἕσπερον ὀξέι ῥοίζῳ
νηὸς ὑπερπτάμενον νεφέων σχεδόν· ἀλλὰ καὶ ἔμπης
λαίφεα πάντ’ ἐτίναξε, παραιθύξας πτερύγεσσιν.
1231 ἐπιπλομένης L1235 ἐξαπαφών Wellauer: ἐξαπάφων codd.1240 ἦλθ’ Vrat. Vind. Paris. unus et posuerat Stephanus: ἔνθ’ L G1249 χαλκέῃσιν Hoelzlinus: χαλκείῃσιν codd.
