Ἐπειδὴ δὲ ἓν ἐκ τῶν στομίων τοῦ ποταμοῦ τούτου μετακινηθὲν κατὰ τοὺς νεωτέρους χρόνους προσήγγισε τὴν Αἶνον καὶ ἐπλήρωσεν ἄμμου τὸν λιμένα αὐτῆς, ἀνέπτυξε δὲ καὶ μιάσματα πυρετῶν, ἐξέλεξαν τὸ Δεδεαγάτς, ὅπερ κεῖται ἐκεῖ ὅπου ἄρχεται ἡ παραλία νὰ καθίσταται κρημνώδης, ὡς πέρας τοῦ σιδηροδρόμου τοῦ ἄγοντος ἀπὸ τοῦ Αἰγαίου εἰς Ἀδριανούπολιν καὶ Φιλιππούπολιν.
Ἡ ἀπὸ τῆς πόλεως ταύτης ἀρχομένη ἀκτή, ἐφ’ ἧς κατὰ τὴν ἀρχαιότητα ὑπῆρχον πολλοὶ Ἑλληνικαὶ πόλεις, καθίσταται δυτικώτερον πάλιν χθαμαλή, καταδεικνύουσα, ὅτι καὶ ἐνταῦθα ὑπῆρχε κόλπος, ὅστις ἔπαθε σὺν τῷ χρόνῳ πρόςχωσιν καὶ εἰς ἀλιτενῆ μετεβλήθη γῆν ὑπὸ τῆς ἄμμου καὶ τῆς ἰλύος τῶν ἀπὸ τῆς Ροδόπης καταρρεόντων ποταμῶν. Ὁ μέγιστος πάντων τούτων τῶν ποταμῶν εἶνε ὁ Νέστος (Μέστα), ὅστις τὸ πάλαι ἐχύνετο 5 χιλμ. μακρὰν τοῦ ἀκρωτηρίου Βαλάστρα, τείνει δὲ νῦν διὰ τοῦ ποταμοχώστου αὑτοῦ δέλτα νὰ συνδέσῃ τὴν νῆσον Θάσον μετὰ τῆς στερεᾶς. Διευκολύνθη δὲ τὰ μέγιστα ἡ πρόσχωσις αὕτη διὰ χθαμαλῶν νησυδρίων ὁμοίων περίπου πρὸς τὸ Θασόπουλον. Ὅπου δὲ τοιαῦτα νησύδρια δὲν ὑπῆρχον, διεσώθη μέρος τοῦ κόλπου ὑπὸ τὸ ὄνομα κόλπος τοῦ Λαγώ, οὗτινος ἀβαθὴς συνέχεια εἶνε ἡ λίμνη Βιστωνὶς (Βουροῦ). Ἐντεῦθεν δυτικώτερον ἐξαπλοῦται ὁ κόλπος τῆς Καβάλλας, ΒΔ τῆς Θάσου, ἔνθα ὑπάρχουσι καὶ τὰ εὐφορώτατα πεδία τῆς νοτίας καὶ Ἑλληνικωτάτης Θρᾴκης. Δυτικώτερον τούτου ἄρχεται ἡ λοφώδης τῆς Μακεδονίας χώρα.
