18. Τὰ ἐνέχυρα ἅπαξ κατατεθέντα εἰς τὴν τράπεζαν, θεωροῦνται ὑπέγγυα τῆς δανεισθείσης ποσότητος, ὁποιοσδήποτε καὶ ἂν εἶναι ὁ ἰδιοκτήτης των.
19. Ἡ τράπεζα θέλει ἐνεργεῖ καὶ προεξοφλητικὰς ἐργασίας, μεταχειριζιμένη πρὸς τοῦτο τὸ πεμπτημόριον τοῦ χρηματικοῦ της κεφαλαίου. Ὁσάκις δὲ μείνει ἐκ τοῦ δι’ ὑποθήκας ἢ ἐνέχυρα ὁρισμένου κεφαλαίου ποσόν τι διαθέσιμον, δύναται νὰ τὸ μεταχειρισθῇ εἰς προεξοφλητικὰς ἐργασίας προσωρινῶς καὶ μεχρισοῦ παρουσιασθῶσιν αἰτήσεις δι’ ὑποθήκας ἢ ἐνέχυρα, ὅτε ἀμέσως μετὰ τὴν λῆξιν τῶν συναλλαγματικῶν τὰ ἀναγκαῖα κεφάλαια θέλουν μεταβαίνει εἰς τὸν κύριον διορισμόν των.
Πρὸς τὸν σκοπὸν τοῦτον ἡ τράπεζα ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ ἐκδώσῃ τραπεζητικὰ γραμμάτια, πληρωτέα εἰς τὸν φέροντα (au porteur) τῶν ὁποίων ὅμως τὸ ποσὸν (ἡ ὀνομαστικὴ ἀξία) δὲν δύναται ποτὲ νὰ ὑπερβῇ τὰ δύω πέμπτα τοῦ ὑπάρχοντος χρηματικοῦ κεφαλαίου τῆς τραπέζης. Πρὸς ἀσφάλειαν δὲ τῶν ἐκδιδομένων γραμματίων θέλει φυλάττει ἐν τῷ ταμείῳ αὐτῆς ἐναποτεθειμένα, διὰ μὲν τὸ ἓν τέταρτον τῶν ἐκδεδομένων γραμματίων ἴσην τοὐλάχιστον ποσότητα εἰς μεταλλικὰ νομίσματα, διὰ δὲ τὰ τρία τέταρτα ὁμολογίας ὑποθηκῶν, παριστώσας διπλασίαν ἀξίαν τῆς ποσότητος τὴν ὁποίαν πρόκειται νὰ ἀσφαλίσωσι.
20. Τὰ τραπεζητικὰ γραμμάτια, τῶν ὁποίων ἡ ἀξία πρέπει νὰ ἐκφράζηται εἰς ἑλληνικὰ νομίσματα, καὶ τῶν ὁποίων ἕκαστον δὲν δύναται νὰ διαλαμβάνῃ μικροτέραν ποσότητα τῶν εἰκοσιπέντε δραχμῶν δὲν ὑπόκεινται ποτὲ εἰς βεβιασμένην συναλλαγήν. Ἑπομένως ἡ τράπεζα καὶ τὰ ὑποκαταστήματα αὐτῆς χρεωστοῦν, ὅταν ζητηθῇ ἡ ἐξαργύρωσίς των, νὰ τὰ ἀνταλλάττωτιν ἀμέσως μὲ νομίμως κυκλοφοροῦντα νομίσματα, χωρὶς κἀμμίαν ἀντίστασιν.
21. Τὰ γραμμάτια τῆς τραπέζης θέλουν φέρει τὴν προσυπογραφὴν τοῦ Βασιλικοῦ ἐπιτρόπου. Πᾶν δὲ γραμμάτιον τιθέμενον παρὰ τῆς τραπέζης εἰς κυκλοφορίαν καὶ μὴ φέρον τὴν τοιαύτην προσυπογραφὴν, θέλει ἐξαγοράζεσθαι ἀμέσως ἀπὸ τὴν τράπεζαν, ἥτις ἐκτὸς τούτου θέλει καταδικάζεσθαι νὰ πληρώσῃ εἰς τὸ ταμεῖον τοῦ κράτους, τὴν τριπλασίαν ἀξίαν τοῦ τοιούτου γραμματίου ἐν εἴδει ποινῆς· τὸ τριτημόριον τῆς ποινῆς ταύτης θέλει πληρόνεσθαι εἰς τὸν καταγγέλοντα τὸ τοιοῦτον γραμμάτιον. Τὰ γραμμάτια τῆς τραπέζης εἶναι ἐλεύθερα τοῦ χαρτοσήμου.
22. Τὰ ἄρθρα 248 καὶ 258 τοῦ ποινικοῦ νόμου ἐφαρμόζονται καὶ εἰς τὴν παραποίησιν ἢ νόθευσιν καὶ ἀθέμιτον διάδοσιν πλαστῶν ἢ νενοθευμένων τραπεζητικῶν γραμματίων.
23. Τὸ χάριν προεξοφλήσεως λαμβανόμενον ποσὸν (le taux) δὲν θέλει ὑπερβαίνει τὰ 3 τοῖς % κατ’ ἔτος, μ’ ὅλα ταῦτα ἡ Κυβέρνησις δύναται, ὁσάκις τὸ δημόσιον συμφέρον τὸ ἀπαιτῇ, νὰ ἐπιτρέπῃ προσωρινῶς εἰς τὴν τράπεζαν νὰ ὑψώνῃ τὸ ποσὸν τοῦτο καὶ ὑπεράνω τῶν 8 τοῖς %.
24. Ἡ τράπεζα θέλει ἀντιπροσωπεύεσθαι εἰς τὰς ἐνώπιον τῶν δικαστηρίων δίκας της ἀπὸ τὸν διευθυντὴν τῆς τραπέζης.
25. Ἐὰν ὁ ἐπὶ ὑποθήκῃ ὀφειλέτης ἀποποιηθῇ τὴν ἐμπρόθεσμον πληρωμὴν τῶν τόκων ἢ τοῦ χρεωλύτρου, εἰσπράττονται ταῦτα δυνάμει ἀπογράφου ἐκτελεστοῦ τοῦ Συμβολαίου δι’ ἐκποιήσεως τῶν κινητῶν αὐτοῦ πραγμάτων. Ἂν δὲ ἡ καθυστέρησις συμβῇ καὶ δεύτερον, ἢ ἅπαξ μὲν, ἀλλὰ δὲν ὑπάρχει κινητὴ περιουσία πρὸς ἀναγκαστικὴν εἴσπραξιν τῶν τόκων καὶ τοῦ χρεωλύτρου, τὸ δάνειον λογίζεται ἀπαιτητὸν, καὶ ἐνεργεῖται κατὰ τὰς διατυπώσεις τῆς πολιτικῆς δικονομίας, ἡ ἐκποίησις τοῦ ἐνυποθήκου κτήματος.
26. Ἐὰν οἱ ἐπὶ ἐνεχύρῳ δανεισθέντες δὲν ἤθελον ἀποδώσει ἐμπροθέσμως τὰ δάνεια των μετὰ τῶν τόκων αὐτῶν, τὰ κατατεθέντα ἐνέχυρά των θέλουν ἐκτίθεσθαι εἰς δημοπρασίαν παρὰ τῆς τραπέζης ἄνευ δικαστικῆς μεσολαβήσεως φυλαττομένων ὅμως κατὰ τὰ λοιπὰ τῶν περὶ ἐκποιήσεως τῶν κινητῶν κτημάτων ὑπαρχουσῶν διατάξεων.
27. Πᾶσα περὶ τὴν οὐσίαν ἢ περὶ τὴν ἐκτέλεσιν δίκη, μεταξὺ τῶν ὀφειλετῶν τῆς τραπέζης καὶ αὐτῆς, εἶναι συνοπτικὴ καὶ κατεπείγουσα, καὶ ὡς τοιαύτη θέλει θεωρεῖσθαι κατὰ προτίμησιν ἀπὸ τὰ Ἡμέτερα δικαστήρια.
28. Τὸ κατάστημα τῆς Ἐθνικῆς τραπέζης θέλει εἶσθαι ἐντελῶς ἰδιωτικόν.
29. Ἡ διεύθυνσις τῆς τραπέζης ὑποχρεοῦται νὰ διευθύνῃ κατ’ ἔτος ἕνα συνοπτικὸν ἰσολογισμὸν τῆς καταστάσεώς της εἰς τὴν ἐπὶ τῶν Ἐσωτερικῶν Γραμματείαν.
30. Ἡ διάρκεια τῆς τραπέζης προσδιορίζεται εἰς 25
