Οὐχ ἧττον περὶ αὐτῶν θέλει γίγνεσθαι προηγουμένως ἀναγγελία εἰς τὰς οἰκείας Πρεσβείας.
Οἱ Μουσουλμάνοι κάτοικοι τῆς Θεσσαλίας ἢ καταγόμενοι ἐξ αὐτῆς, οἵτινες, δυνάμει τοῦ ἄρθρου 13 τῆς συμβάσεως τῆς 24 Μαΐου 1881 εἶχον ἀποκτήσει ἢ οὔ τὴν Ἑλληνικὴν ἰθαγένειαν, ἔσονται ἐλεύθεροι νὰ μεταναστεύσωσιν ἢ νὰ ὁρίσωσι τὴν κατοικίαν αὐτῶν ἐν Τουρκίᾳ. Ὅσοι δὲ ἀπέκτησαν τὴν Ἑλληνικὴν ἰθαγένειαν δύνανται νὰ ἐκλέξωσι τὴν Ὀθωμανικὴν ἰθαγένειαν δυνάμει προηγουμένης δηλώσεως γενησομένης πρὸς τὴν ἁρμοδίαν Ἀρχὴν, ἐντὸς τριῶν ἐτῶν ἀπὸ τῆς ἀνταλλαγῆς τῶν ἐπικυρώσεων τῆς πράξεως ταύτης. Ἅπαντες οἱ μετανάσται οὗτοι θὰ ἐξακολουθήσωσι νὰ καρπῶνται ἀπολύτως καὶ ἄνευ οὐδενὸς προσκόμματος συμφώνως τῇ εἰρημένῃ Συμβάσει, τῶν ἐν Ἑλλάδι κειμένων ἀκινήτων αὐτῶν κτημάτων καὶ νὰ, διαχειρίζωνται αὐτά.
Τὰ αὐτὰ πλεονεκτήματα παρέχονται ἀμοιβαιότητι εἰς τοὺς κατοίκους τῶν συνεπείᾳ τῆς νέας διαρρυθμίσεως τῶν συνόρων ἐπανεκχωρουμένων τῇ Τουρκίᾳ μερῶν καθὼς καὶ εἰς τοὺς ἐκ τῶν μερῶν αὐτῶν καταγομένους ἢ εἰς τοὺς τανῦν ἔχοντας ἐν αὐτοῖς τὴν κατοικίαν των. Οἱ αὐτοὶ κάτοικοι ἢ καταγόμενοι ἐκ τῶν ἐπανεκχωρουμένων τῇ Τουρκίᾳ μερῶν ὡς καὶ οἱ ἀντιπρόσωποι τῶν ἐν αὐτοῖς ὑπαρχόντων ἱδρυμάτων ἢ κοινοτήτων, οἵτινες κέκτηνται ἀκίνητα κτήματα ἐν Θεσσαλίᾳ, ἔσονται ἐλεύθεροι νὰ διέρχωνται τὴν μεθόριον γραμμὴν ἵνα καλλιεργῶσι, διαχειρίζωνται καὶ ἐκμισθῶσι ταῦτα, ὡς κατὰ τὸ παρελθόν, χωρίς νὰ παρεμβάλληται αὐτοῖς τούτου ἕνεκεν οὐδὲν πρόσκομμα.
Τὰ αὐτὰ πλεονεκτήματα παρέχονται εἰς τοὺς κατοίκους τῆς Θεσσαλίας ἢ τοὺς ἐξ αὐτῆς καταγομένους ὡς καὶ εἰς τοὺς ἀντιπροσώπους τῶν ἐν αὐτῇ ἱδρυμάτων ἢ κοινοτήτων, οἵτινες ἤθελον ἔχει ἀκίνητα κτήματα ἐντὸς τῶν ἐπανεκχωρουμένων τῇ Ὀθωμανικῇ Αὐτοκρατορίᾳ μερῶν.
Πρὸς ἐκτέλεσιν τοῦ ἄρθρου 4 τῆς προκαταρκτικῆς εἰρήνης, ἡ Ἑλλὰς θέλει καταβάλει τῇ Τουρκίᾳ διὰ τὴν ἀποζημίωσιν τῶν ὑπὸ τῶν Ἑλληνικῶν στρατευμάτων προσγενομένων εἰς ἰδιώτας ζημιῶν τὸ ποσὸν ἑκατὸν χιλιάδων λιρῶν τουρκικῶν. Τὸ ποσὸν τοῦτο θὰ καταβληθῇ καθ’ ὃν καὶ ἡ πολεμικὴ ἀποζημίωσις χρόνον.
Μὴ θιγομένης τῆς ἀρχῆς τῶν ἀτελειῶν καὶ προνομιῶν, ὧν οἱ Ἕλληνες ἀπέλαυον πρὸ τοῦ πολέμου ἐν ἴσῃ μοίρᾳ πρὸς τοὺς ὑπηκόους τῶν ἄλλων Κρατῶν, εἰδικαὶ συμφωνίαι θέλουσι συνομολογηθῇ μεταξὺ τῆς Ἑλλάδος καὶ τῆς Τουρκίας, σκοποῦσαι τὴν πρόληψιν τῆς καταχρήσεως τῶν προξενικῶν ἀτελειῶν, τὴν παρακώλυσιν τῶν προσκομμάτων εἰς τὴν κανονικὴν λειτουργίαν τῆς δικαιοσύνης, τὴν ἐξασφάλισιν τῆς ἐκτελέσεως τῶν ἐκδιδομένων ἀποφάσεων καὶ τὴν περιφρούρησιν τῶν συμφερόντων τῶν Ὀθωμανῶν καὶ ξένων ὑπηκόων, κατὰ τὰς διαφοράς των πρὸς τοὺς Ἕλληνας ὑπηκόους, συμπεριλαμβανομένων καὶ τῶν περιπτώσεων πτωχεύσεως.
Μέχρι τῆς συνομολογήσεως καὶ ἄρξεως τῆς ἰσχύος τῆς συμβάσεως, περὶ ἧς προνοεῖ τὸ ἄρθρον 5 (§ β′) τῶν προκαταρκτικῶν ὅρων τῆς εἰρήνης, οἱ Ἕλληνες Πρόξενοι ἐν Τουρκίᾳ οἱ Ὀθωμανοὶ Πρόξενοι ἐν Ἑλλάδι θὰ ἐνασκῶσι τὰ διοικητικὰ αὐτῶν καθήκοντα ἐπὶ τῶν αὐτῶν καὶ πρὸ τοῦ πολέμου βάσεων.
Ὅσον ἀφορᾷ εἰς τὰς δικαστικὰς ὑποθέσεις μεταξὺ ὑπηκόων Ἑλλήνων καὶ ὑπηκόων Ὀθωμανῶν, αἱ μὲν εἰσαχθεῖσαι ἐνώπιον τῶν δικαστηρίων πρὸ τῆς ἡμερομηνίας τῆς κηρύξεως τοῦ πολέμου θὰ ἐξακολουθήσωσι διεπόμεναι ἐν Τουρκίᾳ κατὰ τὰ πρὸ τοῦ πολέμου, αἱ δὲ ὑποθέσεις, αἵτινες ἀνεφύησαν μετὰ τὴν κήρυξιν τοῦ πολέμου, θὰ διέπωνται ὑπὸ τῶν ἀρχῶν τοῦ εὐρωπαϊκοῦ δικαίου ἐπὶ τῇ βάσει τῆς τουρκοσερβικῆς Συμβάσεως τῆς 26 Φεβρουαρίου (9 Μαρτίου) 1896.
Αἱ διατάξεις τῆς Συμβάσεως τῆς 24 Μαΐου 1881 περὶ παραχωρήσεως τῆς Θεσσαλίας εἰς τὴν Ἑλλάδα τηροῦνται, πλὴν τῶν διὰ τῆς πράξεως ταύτης τροποποιουμένων.
Ἡ Ὑψηλὴ Πύλη ἐπιφυλάσσεται νὰ προσαγάγῃ τὰς προτάσεις αὐτῆς πρὸς κανονισμὸν τῶν ἀπὸ τῆς ῥηθείσης Συμβάσεως ἀποῤῥεόντων ζητημάτων ἐνώπιον τῶν Δυνάμεων, αἵτινες ὑπέγραψαν αὐτὴν καὶ ὧν τὰς ἀποφάσεις δέον ν’ ἀποδεχθῇ ἡ Ἑλλάς.
Τὰ δύο ὑψηλὰ συμβαλλόμενα Μέρη συμφωνοῦσι νὰ συνομολογήσωσιν, ἐντὸς προθεσμίας τριῶν μηνῶν ἀπὸ τῆς κυρώσεως τῆς Συνθήκης ταύτης, τὰς ἑπομένας συμφωνίας·
α′) Σύμβασιν κανονίζουσαν τὰ διαμφισβητούμενα ζητήματα ἐθνικότητος ἐπὶ ταῖς βάσεσι τοῦ κατὰ τὸ 1816 συζητηθέντος μεταξὺ τῆς Ἑλλάδος καὶ τῆς Τουρκίας σχεδίου.
β′) Σύμβασιν Προξενικὴν ἐντὸς τῶν ὅρων τῶν προβλεπομένων ὑπὸ τῆς πρώτης παραγράφου τοῦ ἄρθρου 9 ἄρθρον 3 τῶν προκαταρκτικῶν ὅρων τῆς εἰρήνης.
γ′) Συνθήκην ἐκδόσεως πρὸς ἀμοιβαίαν παράδοσιν τῶν ἐγκληματιῶν τοῦ κοινοῦ δικαίου, καὶ
δ′) Σύμβασιν πρὸς καταστολὴν τῆς λῃστείας ἐπὶ τῶν κοινῶν συνόρων.
Τὰ δύο Μέρη ἐπιφυλάσσονται νὰ συνομολογήσωσι βραδύτερον συνθήκην περὶ ἐμπορίας καὶ ναυτιλίας.
Μέχρι τῆς συνομολογήσεως τῆς τελευταίας ταύτης συνθήκης, ἡ ἐλευθερία τοῦ ἐμπορίου καὶ τῆς ναυτιλίας ἀποκαθίσταται ἐπὶ τῇ βάσει τῆς ἀμοιβαιότητος.
Αἱ ταχυδρομικαὶ σχέσεις μεταξὺ Ἑλλάδος καὶ Τουρκίας, αἵτινες εἶχον διακοπῆ ἀπό τινων ἐτῶν, ἀποκατασταθήσονται συμφόνως πρὸς τὰς τὸ θέμα κανονιζούσας γενικὰς συμφωνίας, ἅμα ὡς αἱ τῶν δύο Κρατῶν Ταχυδρομικαὶ Διευθύνσεις συνομολογήσωσιν εἰδικὴν περὶ τούτου σύμβασιν.
Ἐν τῷ μεταξὺ αἱ δύο Ταχυδρομικαὶ Διευθύνσεις θὰ δύνανται νὰ διαμείβωσιν ἀπ’ εὐθείας εἰς τὰ ὑπ’ αὐτῶν προσδιορισθησόμενα μέρη ὡς ἕδρας ἀνταλλαγῆς, τούς τε σάκκους καὶ τὰ δέματα αὐτῶν προσηκόντως ἐσφραγισμένα, τὰ διὰ ξηρᾶς ἢ θαλάσσης ἀποστελλόμενα καὶ προωρισμένα διὰ τὰς δύο χώρας ἢ διαβιβαζόμενα πρὸς διαμετακόμισιν,
Αἱ Διευθύνσεις τῶν Τηλεγράφων τῶν δύο χωρῶν ὀφείλουσιν ἵνα λάβωσι τὰ ἀναγκαῖα μέτρα ὅπως ἀποκαταστήσωσι τὰς ἑνώσεις μεταξὺ τῶν οἰκείων τηλεγραφικῶν συμπλεγμάτων καὶ τηρῶσι τὰς τηλεγραφικὰς αὐτῶν γραμμὰς κατὰ τρόπον καθιστῶντα ἀδιάλειπτον καὶ ταχεῖαν τὴν διαμοιβὴν τῶν τηλεγραφημάτων.
Ὅπως ἐξασφαλισθῇ ἡ τήρησις σχέσεων ἀγαθῆς γειτονίας μεταξὺ τῶν δύο Κρατῶν, αἱ Κυβερνήσεις τῆς Ἑλλάδος καὶ τῆς Τουρκίας ὑπόσχονται νὰ μὴ ἀνέχωνται ἐπὶ τοῦ ἐδάφους αὐτῶν ἐνεργείας δυναμένας νὰ διαταράσσωσι τὴν ἀσφάλειαν καὶ τὴν τάξιν ἐν τῷ γείτονι Κράτει.
Ἐν περιπτώσει διαφωνιῶν κατὰ τὴν διεξαγωγὴν τῶν μεταξὺ τῆς Ἑλλάδος καὶ τῆς Τουρκίας διαπραγματεύσεων, τὰ ἀμφισβητούμενα θέματα θὰ δύνανται νὰ ὑποβάλλωνται ὑπὸ τοῦ ἑνὸς ἢ τοῦ ἑτέρου τῶν ἐνδιαφερομένων μερῶν εἰς τὴν διαι-
