Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σελίδα:Συριανά Αφηγήματα, Εμμανουήλ Ροΐδου.djvu/107

Από Βικιθήκη
Αυτή η σελίδα δεν έχει ελεγχθεί ακόμη για πιθανά λάθη.
ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ103

τις κομβολόγιον λογοκλοπιῶν καὶ κοινῶν τόπων. Ἀλλὰ μετά τινας στιγμὰς τοιαύτης ἐργασίας κατελαμβανόμην ὑπὸ τοσαύτης ταπεινώσεως καὶ πρὸς τὸ ἄχαρι ἔργον ἀποστροφῆς, ὥστε μετὰ πολλὰς ματαίας ἀποπείρας, ἀπελπισθεὶς νὰ ὑπερνικήσω τηλικαύτην ἀηδίαν, ἀπελάκτισα τοὺς Ἑβραίους, τοὺς ὑπνοβάτας, τοὺς ὑδροκεφάλους, τοὺς Καβείρους, τὸν Κικέρωνα καὶ τὸν κύριον Ἀφεντούλην καὶ ἀπῆλθον εἰς Σικελίαν, οὐχὶ πρὸς ἀναζήτησιν πρωτοτύπου τινὸς θέματος διατριβῆς, ἀλλὰ πρὸς ἀναβολὴν τῆς ὑποχρεώσεως τοῦ νὰ παρουσιασθῶ ἐνώπιον ὑμῶν μεταμφιεσμένος εἰς κολοιόν. Ἐν τούτοις, ἂν ὑπάρχῃ ὑπὸ τὰς ἡλιακὰς ἀκτῖνας χώρα δυναμένη νὰ παράσχῃ ἀνεξάντλητα θέματα εἰς τοὺς διατριβογράφους, αὕτη εἶνε βεβαίως ἡ Σικελία. Οἱ ἄλλοι ἔνδοξοι τόποι ἔλκουσιν ἕκαστος τὴν προσοχὴν ἰδιαιτέρας τινὸς τάξεως σοφῶν ἢ ἁπλῶν περιέργων. Οὕτω, ἡ Ἑλλὰς εἶναι ἡ χώρα τῶν ἀρχαιολόγων, ἡ Αἴγυπτος τῶν τυμβωρύχων, ἡ Ἱσπανία τῶν προσκυνητῶν, ἡ Ἀμερικὴ τῶν γεωλόγων καὶ ἡ Γαλλία τῶν λαιμάργων. Ἀλλ’ ἐν τῇ νήσῳ ταύτῃ, ὅπου οἱ ἀλλαχοῦ ἐσπαρμένοι τῆς φύσεως καὶ τῆς τέχνης θησαυροὶ εὑρίσκονται συνηνωμένοι ἀθρόοι, ὅπου ρύακες πυρὸς ἀναβλύζουσιν ἐκ τῆς χιόνος, φύονται οἱ πάπυροι παρὰ τὴν ἰνδοσυκῆν καὶ δωρικαὶ στῆλαι ὑψοῦνται ἐν μέσῳ γοτθικῶν πύργων καὶ θόλων ἀραβικῶν, ὁ περιηγητής, εἰς οἱανδήποτε καὶ ἂν ἀνήκει κατηγορίαν, πλὴν τῆς τῶν ἀναλγήτων, λυπεῖται ἀδιακόπως, μὴ ἔχων ἑκατὸν ὀφθαλμοὺς ὡς ὁ Ἄργος καὶ χεῖρας ὅσας ὁ Βριάρεως, ἵνα συλλέξῃ νομίσματα, ἄνθη, ἀγγεῖα, σταλακτίτας, χειρόγραφα καὶ κογχύλας. Ὁ Ἕλλην μάλιστα τοσαύτας βλέπει ἀνεγειρομένας ἀνὰ πᾶν βῆμα πατρώας ἀναμνήσεις, ὥστε οἱ σιδηρόδρομοι καὶ οἱ Ἰταλοὶ κλητῆρες φαίνονται αὐτῷ βεβήλωσις καὶ ἀναχρονισμὸς ἐν χώρᾳ ὅπου ἀκούονται ἀκόμη οἱ βρυγμοὶ τοῦ ἐν τῇ Αἴτνη δεσμίου Ἐγκελάδου, ρέουσι τὰ δάκρυα τῆς Ἀρεθούσης, ὑλακτοῦσιν ἡ Χάρυβδις καὶ ἡ Σκύλλα, αἱ δὲ εὐγενεῖς δέσποιναι φέρουσιν ἀντὶ πίλου ἀρχαϊκὸν πέπλον ἐπὶ τῆς κεφαλῆς. Πάντα ἐν τῇ νήσῳ ταύτῃ τὰ ὀνόματα εἶνε ἑλληνικὰ καὶ πᾶσα σπιθαμὴ γῆς καλύπτεται ὑπὸ μνημείων, ὧν τὰ γηραιότερα εἶναι ὁμήλικα τοῦ Δαιδάλου, τὰ δὲ λοιπὰ πρεσβύτερα τοῦ Περικλέους. Ἀπὸ πρωίας μέχρι νυκτὸς ἐπισκεπτόμενος ἀμφιθέατρα καὶ ναοὺς τῆς Δήμητρος, τοῦ Ἀπόλλωνος καὶ τῆς Περσεφόνης, περὶ οὐδενὸς ἄλλου ἤκουον παρὰ τῶν ὁδηγῶν εἰμὴ περὶ Νυμφῶν, Τι-