Σελίδα:Σμίτ. Η περιστερά.pdf/41

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.

μεν ὅμως πρὸς περισσοτέραν ἀσφάλειαν τὴν ἐλάτην, καὶ τότε καὶ ἂν ἐμάντευσε τοὺς σκοπούς μας δὲν θὰ δυνηθῇ νὰ μᾶς φέρῃ ἐμπόδια. Ἰδοὺ τὸ Λιμένι, γέφυρα καμμία δὲν ὑπάρχει οὔτε πλησίον οὔτε μακρὰν διὰ νὰ διαβῇ τις τὸν χείμαρρον, εἶναι λοιπὸν ἀδύνατον νὰ δώσῃ τις εἴδησιν εἰς τὸν Χριστόδουλον πρὶν ἢ ἐκτελέσωμεν τοὺς σκοπούς μας.

Οἱ δύο λῃσταὶ ἔλαβον τὰς ράβδους των καὶ ἀφῆκαν τὸν νεανίσκον νὰ ἀναχωρήσῃ, χωρὶς κἂν νὰ τὸν εὐχαριστήσωσι διὰ τὸν κόπον του.

Ὅτε εὑρέθησαν εἰς τὸ ἀπέναντι μέρος τοῦ χάνδακος ὁ Λυκογιάννης εἶπεν εἰς τὸν φεύγοντα Ἀνδρέαν.

— Ἔχεις δίκαιον, φίλε μου, τὸ πέρασμα εἶναι ἐπικίνδυνον καὶ τὸ δένδρον αὐτὸ εἶναι κατασαπημένον, ἠμπορεῖ κανεὶς νὰ κρημνισθῇ εὐκόλως ἐνῷ διαβαίνει, καὶ διὰ νὰ μὴ συμβῇ κανὲν δυστύχημα καλλίτερα νὰ κρημνίσωμεν τὴν ἐπικίνδυνον αὐτὴν γέφυραν· ἂς