Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
Για νὰ ξοφλήσω παλιὸ τάμμα
ξεκίνησα προσκυνητής·
ξυπόλυτη μαζί μου ἀντάμα
βουλήθηκες νὰ πορπατῆς,
μὰ ἀπόστασες μεσοστρατίς.
Κ’ ἐγὼ στὰ χέρια μου σὲ πῆρα
καὶ δρόμο παίρνω καὶ περνῶ·
βλέπω ἀντικρὺ τὴν Ἅγια θύρα
καὶ τὸ ἐξωκλῆσι στὸ βουνό…
νὰ σὲ κοιτάξω δὲν γυρνῶ.
Σταλικοπόδιασα τοῦ δρόμου,
σφαλάει τὸ μάτι μου θαμπό·
δίπλα μὲ σένα, στὸ πλευρό μου,
στὰ σκαλοπάτια σ’ ἀκουμπῶ
τῆς ἐκκλησιᾶς — ποῦ δὲ θὰ μπῶ.
57
