τρος γέρων ἀργὸς καὶ ἀκίνητος καὶ ἐζήτησαν οἱ τοιοῦτοι καὶ παρεκάλεσαν ἔχειν τὸν δηλωθέντα υἱὸν αὐτοῦ τὸν Θεόδωρον μεθ' ἦς στράτας εἶχον τὸν εἰρημόνον ΙΙέτρον τὸν πατέρα αὐτοῦ· ἤδη διορίζεται ἡ Βασιλεία μου διὰ τοῦ παρόντος αὐτῆς ὁρισμοῦ· καἰ εὐεργετεῖ πρὸς τοὺς τοιούτους αὐταδέλφους ἔχειν τὸν τοιοῦτον Θεόδωρον τὸν Κόμπην ἀπὸ τοῦ νῦν καθὼς εἶχον τὸν πατέρα αὐτοῦ· κατὰ τὴν δύναμιν καὶ περίληψιν τοῦ πρὸς αὐτοὺς προαπολυθέντος ὁρισμοῦ τῆς Βασιλείας μου· καὶ οὐδὲν ἔχωσι παράτινος ὑπὲρ τούτου διενόχλησιν ἢ διάσισμον τὸν τυχόντα, ὀφειλόντων καὶ αὐτῶν διατελεῖν καὶ εἰς τὸ ἑξῆς εἰς τήν Βασιλείαν μου ὀρθῶς, πιστῶς καὶ προθύμως, καθὼς ἔταξαν καὶ ὑπεσχέθησαν. Ἐπεὶ καὶ εἰς τὴν περὶ τούτου δήλωσιν, ἐγένετο πρὸς αὐτοὺς καὶ ὁ παρὼν ὁρισμὸς τῆς Βασίλειας μου.
Μηνὶ Μαρτίῳ Ἰνδικτιῶνος τρίτης τοῦ ͵ϚϠμη ἔτους.
† Δεσπότης ὁ Πορφυρογέννητος.
 |
 |
 |
 |
|
ΑΝΑΣΚΑΦΑΙ ΕΙΣ ΝΙΝΕΥΙ. Εἶναι γνωστὸν ὅτι τῆς Νινευὶ, ἧς τὴν καταστροφὴν ἀρχαῖαι καὶ ἰεραὶ προφητεῖαι ἀνήγγειλον, μέχρις ἐσχάτων ἀκόμη οὐδὲ ἴχνος ἐσώζετο, οὐδὲ ὁ τόπος ἐγινώσκετο ὅπου ἠγείρετο ποτὲ ἡ βασιλὶς ἐκείνη τῶν Ἀσιανῶν πόλεων. Ἀλλὰ πρό τινων ἐτῶν, ὁ Γάλλος πρόξενος Βόττας πρῶτος ἀπέλαβε τήν δόξαν τῆς εὑρέσεως μεγίστων εἰς τὴν θέσιν Μοσοὺλ καἰ πολυτιμοτἄτων ἐρειπίων αὐτῆς, ὧν πολλὰ κοσμοῦσι σήμερον τὸ Γαλλικὸν Μουσεῖον, καὶ λαμπρὰ ἔκδοσις αὐτῶν ἐτοιμάζεται. Μετ' αὐτὸν δὲ, καὶ ἀπὸ αὐτοῦ τὸ πα ράδειγμα προτραπεὶς, ἀνέσκαψεν ὁ ἄγγλος Λαϋάρδος πλησίον τοῦ Μοσοὺλ εἰς Νεμρόδ, καὶ αἱ ἔρευναί του εἶχον οὐχ ἧττον λαμπρὸν ἀποτέλεσμα· ὥστε καὶ τὸ Βρεταννικὸν Μουσεῖον ἐπλουτίσθη δι' ἀφθόνου λείας μνημείων τῆς Ἀσσυριακῆς τέχνης. Ἐσχάτως δὲ ὁ αὐτὸς Ἄγγλος ἀξιωματικὸς, ἐπαναλαβὼν εἰς τὴν αὐτὴν θέσιν τὰς ἀνασκαφὰς, εὗρε περιεργόταια ἀντικείμενα. Κατ' ἀρχὰς οἱ ἐργάται ἀπήντησαν τὴν οὐδὸν μιᾶς τῶν πυλῶν τῶν ἀνακτόρων, καὶ ἐπ' αὐτῆς τὰ ἴχνη τῶν τροχιῶν, ἐπιμαρτυροῦντα τοὺς λόγους τοῦ προφήτου Ναοὺμ, ὅστις τὴν καταστροφὴν τῆς Νινευῒ προαγγέλλων, λέγει (Γ'. 2) Φωνὴ μαστίγων, καὶ φωνὴ σεισμοῦ τροχῶν, καὶ ἵππου διώκοντος, καὶ ἅρματος ἀναβράσσοντος. Παρ' αὐιὴν δ' εὗρον τρεῖς γιγαντιαίους χαλκοῦς λέβητας, καὶ διαφόρους μεταλλίνους πίνακας, ἐξ ὧν ἐξαγαγὼν μετὰ μεγίστης προσοχῆς ὁ Κ. Λαϋάρδος τὸ χῶμα, τὸ πληροῦν σχεδὸν ὁλοκλήρως αὐτοὺς, εὗρε μετ' αὐτοῦ ἀναμεμιγμένα ἀπειράριθμα ἐλεφάντινα κοσμήματα διαφόρων σχημάτων, ἕνα σιδηροῦν πέλεκυν, καὶ παντοῖα ἄλλα ἀντικείμενα, ἄγνωστα μέχρι τοῦδε, διότι ὅλοι οἱ παρευρεθέντες εἰς τὴν ἀνακάλυψιν ὑπεσχέθησαν ἐχεμυθίαν ἐντελῆ. Κατὰ τὴν 6 Ἰανουαρίου ἀνεῦρε προσέτι ἀσπίδας, καὶ ξιφῶν λαβὰς, διότι ὁ σκὼρ εἶχε φάγει τὰς λεπίδας, καὶ πολλὰ μετάλλινα ἀγγεῖα, καὶ ποτήρια, καὶ φιάλας ἐξαισίως περιγεγλυμμένας καὶ τοῤῥευτὰς, καὶ ἀπειράριθμα κομβία ἐκ μαργαριτομήτρας, καί οὐκ ἦν πέρας τοῦ κόσμου αὐτῆς (Ναούμ, Β, 9). Τὰ ποτήρια καὶ λοιπὰ κοσμήματα εἰσὶν ἐξ ἀγνώστου μετάλλων μίγματος, περικαλύπτονται δὲ ὑπὸ χαλκοῦ διαλελυμένου ἤδη καὶ κρυσταλλωθέντος, τόσον δ' εὐθραύστου, ὥστε, ψαυόμενα καταστρέφονται, καὶ ὁ Κ. Λαϋάρδος τὰ ἐξῆγε διὰ τῶν ἰδίων χειρῶν του τῆς γῆς, καὶ τὰ πέμπει ἤδη χωρὶς νὰ τὰ καθαρίσῃ εἰς τὴν Ἀγγλίαν, ὅπου θέλουσι κεῖσθαι ἐν τῷ βρεταννικῷ μουσείῳ, ἀποδείξεις τῆς ἀληθείας τῶν λόγων τούτων τοῦ προφήτου· Καὶ ἐπιτρίψω ἐπὶ σὲ βδελυγμὸν κατὰ τὰς ἀκαθασρσίας σου(Ν. Γ. 6. ). Εὑρέθη δὲ προσέτι καὶ ἐν ἀγγεῖον μαρμάρινον, καί δύο κολοσοαϊκοὶ λέοντες, τὰ ἀγαπητά ἐμβλήματα τῶν Νινευϊτῶν, τὰ ἐμφαίνοντα ἴσως συμβολικῶς τὴν πρὸ 3,000 ἐτῶν δύναμιν καὶ δόξαν τῆς πόλεως αὐτῶν, ἥτις ἦν τὸ κατοικητήριον τῶν λεόντων· ὁ λέων, ὅς ἥρπασε τὰ ἰκανὰ τοῖς σκύμνοις αὐτοῦ, καὶ ἀπέπνιξε τοῖς λέουσιν αὐτοῦ (Ν. Β. 11 καὶ 12). Πάντα δὲ ταῦτα τὰ ἐξαίσια καλλιτεχνήματα μετακομίζονται ἤδη εἰς Λονδῖνον, ἵνα πληρωθῇ ἡ προφητεία ἡ λέγουσας: Καὶ ἐξ οἴκου θεοῦ σου ἐξολοθρεύσω τὰ γλυπτά σου (Ν. Α. 14), καὶ θήσομαί σε εἰς παράδειγμα (Γ'. 6).
ΜΕΘΟΔΟΣ ΕΚΤΥΠΩΣΕΩΣ ΜΝΗΜΕΙΩΝ. Ἡ Γαλλικὴ Κυβέρνησις ἠγόρασεν ἐσχάτως παρὰ τοῦ Κ. Λοττίνου τοῦ Λαυάλου (Lottin de Laval) τὸ μυστικὸν ἐφευρέσεως αὐτοῦ, ἀφορώοης νέον τινὰ τρόπον δι' οὗ δύνανται ν' ἀποτυπῶνται μετὰ μεγίστης ταχύτητος καὶ ἀκριβείας πᾶσαι αἱ ἐπιγραφαὶ, ὅσον πολυσύνθετοι καὶ λεπταὶ καὶ ἂν εἶναι, καὶ παντὸς εἴδους ἀνάγλυφα, ὅσον ἐκτεταμένην καὶ προέχουσαν καὶ ἂν ἔχωσι τὴν ἐπιφάνειαν. Κατὰ τὴν μέθοδον ταύτην ὁ Κ. Λαυάλος ἀπετύπωσεν 134 μεγάλα μνημεῖα τῆς Ἀσσυρίας, τῆς Χαλδαίας καὶ τῆς Περσίας, καὶ τὰ ἔκτυπα αὐτοῦ ἐκρίθησαν ὑπὸ τῆς Ἀκαδημίας ἄξια νὰ τεθῶσιν εἰς τὸ Μουσεῖον παρὰ τὰς πρωτοτύπους συλλογὰς, ὡς ἀξιόλογον αὐτῶν συμπλήρωμα. Ἡ Ἀκαδημία τῶν ἐπιγραφῶν θέλει ἐπιμεληθῇ τὴν διάδοσιν τοῦ μυστικοῦ τῆς μεθόδου ταύτης.
ΕΥΣΤΟΧΟΣ ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ. Ἄγγλος περιηγητὴς ἦλθε ποτὲ εἰς Ῥώμην, ἔχων ἐπισήμους συστάσεις πρὸς τὸν Πάπαν, ὅστις, δεξιούμενος αὐτὸν, διέταξε νὰ τῷ δειχθῶσιν ὅλα τὰ Μουσεῖα, αἱ ἐκκλησίαι, αἱ τελεταὶ, καὶ ὅ,τι περίεργον εἰς ἐκείνην τὴν μεγαλόπολιν. Ἀφ' οὗ δὲ τοῦτο ἐγένετο, ἐρώτησεν ὁ Πάπας τὸν ξένον του ἂν εἶδεν ὅσα ἐπεθύμει, καὶ ἂν εὐχαριστήθη.
— Εὐχαριστῶ τῆν ὑμετέραν ἁγιότητα, ἀπεκρίθη, ὁ Ἄγγλος. Μόνον τὴν ἐθιμοταξίαν τὴν ἐπὶ τῆς χηρεύσεως τοῦ παπικοῦ θρόνου μοὶ μένει νὰ ἰδῶ ἀκόμη.
— Ὅσον δι' ἐκείνην, ἀπεκρίθη γελῶν ὁ Πῖος, μέ συγχωρεῖτε, ἀλλὰ θέλω προοπαθήσει νὰ μὴ τὴν ἰδῆτε τόσον ταχέως.
