Αυτή η σελίδα έχει εγκριθεί.
38
Κατὰ σταγόνας, ἐν μοίρᾳ ἴσῃ,
αὐτός, ἀείποτε κινητός,
εἶχεν ἀκάματος μεταγγίσει
τινὰ δωδέκατα τῆς νυκτὸς
ἀπὸ τῶν στέρνων τοῦ ἀκενώτου
εἰς τὴν κοιλίαν τοῦ ἀπλήρωτου.
Κʾ εἶδον οὐράνιοι τόσοι λύχνοι,
ὑπὸ τὸ φῶς των τὸ μαγικόν,
κατὰ τὴν πύλην εὐθῦνον ἴχνη
ζεῦγος ἀγνώριστον γυναικῶν.
Εἰς μαύρους πέπλους κεκαλυμμέναι
ἀκροπατοῦσιν ἀψοφητί,
ὡσεὶ δορκάδες, ἐπτοημέναι
μὴ τὰς ἰδῶσιν ἐν τῷ φωτί.
Ἀλλὰ μὴν ἦτο θεὰ Ἑκάτη
κʾ εἰς τὰς τριόδους περιεπάτει;
Σκιαὶ μήν ἦσαν νεκρῶν ἀτάφων
αἴρουσαι πόδα πολυπλανῆ,
κʾ ἔρχονται τώρα ζητοῦσαι τάφον
ἀπό τὸν ἄστοργον συγγενῆ;
