πονωτέρων συγγραφέων τοῦ καιροῦ του· συνειργάσθη εἰς τὴν Παγκόσμιον Βιογραφίαν τοῦ Michaud, τ’ Ἀπομνημονεύματα τοῦ φιλέλληνος Maxine Raybaud, τὸν Λόγιον Ἑρμῆν, τὴν ἐν Παρισίοις ὑπὸ τοῦ Σπυρ. Κονδοῦ ἐκδιδομένην Μέλισσαν, κλπ.
Ἐξέδωκε μετὰ μακρῶν προλεγομένων τὰ συγγράμματα τοῦ φίλου του Γρηγορίου Ζαλύκη (Κοινωνικὴν συνθήκην τοῦ Ῥουσσὼ, καὶ Διάλογον περὶ τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως).
Μετέφρασεν εἰς ἀνομοιοκαταλήκτους στίχους τῆς καθομιλουμένης Εἰδύλλιά τινα τοῦ Θεοκρίτου, ἐξ ὧν ἓν ἐδημοσιεύθη ἐν τῷ Λογίῳ Ἑρμῇ, καὶ τὴν Κριτικὴν ἱστορίαν τῆς πτωχείας, ἐκδοθεῖσαν μετ’ ἐπισημειώσεων ἐν τῇ Μελίσσῃ (Βʹ σελ. 166—216).
Συνέγραψεν ἑλληνογαλλιστὶ ᾨδὴν εἰς τὸ Ἔαρ, τυπωθεῖσαν ἐν ἔτει 1817 ἐν Παρισίοις καὶ προσφωνηθεῖσαν τῷ φίλῳ του Ἰωάννῃ Καποδιστρίᾳ, πρὸς τούτοις Πρόσκλησιν πρὸς τοὺς ἀγωνιζομένους Ἕλληνας ἐν Παρισίοις 1822, Ἆσμα Ἑλληνοσωτήριον, κλπ.[1].
Ἀπεβίωσεν ἐν Παρισίοις τῷ 1842 κληροδοτήσας τὴν πλουσίαν βιβλιοθήκην του εἰς τὸ σχολεῖον τῆς πατρίδος του Ἀνδριτζαίνης.
Ἐγεννήθη ἐν Κωνσταντινουπόλει, καὶ ἦν τριτότοκος ἐκ τεσσάρων υἱῶν τοῦ Μανουὴλ Ἀργυροπούλου.
Εἰδήμων τῶν Ἀσιατικῶν γλωσσῶν, καὶ καλῶς τήν τε ἄλλην παίδευσιν συγκεκροτημένος ὁ Ἰάκωβος διωρίσθη ἐν ἔτει 1812 μέγας διερμηνεὺς τῆς Ὀθωμανικῆς αὐτοκρατορίας εἰς διαδοχὴν τοῦ Ἰωάννου Καρατζᾶ· ἀλλ’ εἰς τὸ ἔξοχον τοῦτο ἀξίωμα ἐπὶ τρία μόνον ἔτη διετηρήθη ὁ Ἀργυρόπουλος, διότι φθονηθεὶς ὑφ’ ἑτέρων ἀπελύθη τῆς ὑπηρεσίας διαδεχθεὶς ὑπὸ τοῦ Μιχαὴλ Σούτσου.
Ἐκραγείσης τῆς ἑλληνικῆς ἐπαναστάσεως, ἐξωρίσθη τὴν 21 Ἀπριλίου πρῶτον μὲν εἰς Τσοροὺμ, καὶ εἶτα εἰς Ἄγκυραν μέχρι Δεκεμβρίου τοῦ 1825· ἐκ δὲ Ἀγκύρας ἐστάλη εἰς Προῦσαν, ἔνθα διετέλεσεν ἐξόριστος μέχρι τοῦ 1829. Ἐπανελθόντι εἰς Κωνσταντινούπολιν, τῷ ἐγένετο παρὰ τῆς Πύλης ἡ πρότασις νὰ ὑπάγῃ μετὰ τοῦ Στεφάνου Βογορίδου εἰς Πετρούπολιν ὡς ἀντιπρόσωπος τῆς Τουρκίας, πρὸς ἐπικύρωσιν τῆς εἰρήνης τῆς Ἀδριανουπόλεως. Ὁ Ἀργυρόπουλος προσεποιήθη ὅτι δέχεται τὴν πρότασιν, ἀλλ’ ἐνῷ τὰ πάντα ἦσαν ἕτοιμα πρὸς ἀπόπλουν, προτιμῶν τὸν λιτὸν καὶ πένητα μετὰ τῶν ὁμοεθνῶν
- ↑ Ἐν τούτοις καὶ ἔν τισιν ἄλλοις φυλλαδίοις πλαστωνύμως ὑπογράφεται Ἀγαθόφρων ὁ Λακεδαιμόνιος,
