τὰς ἐκ τοῦ Ζαβίρα, Βρετοῦ, Παρανίκα, καί τινων βιβλιογραφικῶν ἡμῶν σημειώσεων.
Κωνσταντῖνος Ἄβιας Πάτμιος, συνέγραψεν Ἑβδομαδευχάριον ἐκδοθὲν ἐν Βενετίᾳ τῷ 1704.
Γεώργιος Μαϊώτας, ἱεροκήρυξ τῆς μεγάλης ἐκκλησίας καὶ διδάσκαλος ἐν τοῖς ἑλληνικοῖς καὶ λατινικοῖς τῶν υἱῶν τοῦ Κωνσταντίνου Βασαράβα ἡγεμόνος τῆς Βλαχίας, συνέγραψε λόγον εἰς τὸ σωτήριον πάθος τοῦ θεανθρώπου λόγου, ἐκδοθέντα ἐν ἔτει 1706.
Ἀργυρὸς Βερναρδῆς Ἀθηναῖος κόμης καὶ ἱππεὺς τῆς Ἑνετικῆς Δημοκρατίας, ἔγραψε Κτιτορικὸν τοῦ μεγάλου Σπηλαίου τυπωθὲν ἐν ἔτει 1705, καὶ μετέφρασεν εἰς τὴν καθομιλουμένην βίους τῶν ὁσίων καὶ θεοφόρων πατέρων Συμεὼν καὶ Θεοδώρου, καὶ τῆς Ὁσίας Εὐφροσύνης, ἐκδοθέντας ἐν Βενετίᾳ τῷ 1706.
Γεώργιος Παπα-Σίμος, ἐγεννήθη ἐν Μοσχοπόλει τῇ 8 Μαΐου 1683. Ἐρανισθεὶς ἐκ διαφόρων ὑμνογράφων συνέθετο ἐν Μοσχοπόλει τῷ 1706 ΚΔʹ οἴκους πρὸς τὴν νοητὴν σκάλαν, τὸν τίμιον καὶ ζωοποιὸν σταυρὸν τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐκδοθέντας μετὰ τοῦ Ὑμνολογίου Γρηγορίου Ἁγιοπαυλίτου ἐν Βενετίᾳ 1770.
Ἰωάννης Μάμολας ἐξ Αἰτωλίας, ἐδιδάχθη ἐν Ἰωανίνοις, καὶ παρέφρασε περὶ τὸ 1710 Φιλῆ περὶ ζώων ἰδιότητος (ἀνέκδοτον).
Γιακουμῆς Μαλάκης Κρὴς, μετέφρασεν ἐκ τοῦ ἰταλικοῦ Παίγνια Φαντασίας ἐκδοθέντα ἐν Βενετίᾳ 1711, καὶ 1789.
Ἰάκωβος Κύπριος, ἐχρημάτισε πρωτοσύγκελλος τῆς μητροπόλεως Λαρίσσης, καὶ ἦν, κατὰ Ζαβίραν, εἰδήμων τῆς ἑλληνικῆς καὶ λατινικῆς, ἀνὴρ σοφὸς καὶ πεπαιδευμένος ἔν τε τῇ ἱερᾷ θεολογίᾳ καὶ τῇ γραμματικῇ τέχνῃ· τοῦτον γραμματικώτατον ἀποκαλεῖ ὁ Γόρδιος ἐν μιᾷ τῶν ἐπιστολῶν του. Συνέγραψε λόγους ἐγκωμιαστικοὺς εἰς τὸν Πρόδρομον.
Μάνθος Ἰωάννου, ἐστιχούργησε τὴν ἐν ἔτει 1715 ὑπὸ τῶν Τούρκων συμφορὰν καὶ ἅλωσιν τοῦ Μορέως, ἐκδοθεῖσαν πολλάκις ἐν Βενετίᾳ.
Νεόφυτος Μαυρομμάτης, Αἰτωλὸς· ἐκπαιδευθεὶς ἐν τῇ πατρίδι καὶ ὕστερον ἐν Βυζαντίῳ, προείλετο τὸν μοναχικὸν βίον, καὶ προχειρισθεὶς ἐπίσκοπος Σαντορίνης προεβιβάσθη μετέπειτα (1706) μητροπολίτης Ναυπάκτου καὶ Ἄρτης εἰς διαδοχὴν Γρηγορίου, τοῦ ἐξ Αἰτωλίας ὁμοίως ὁρμωμένου. Συνέγραψε Χρονικὸν σύντομον ἀπὸ Ἀδὰμ μέχρι τοῦ ἔτους
