Σελίδα:Νεοελληνική Φιλολογία.pdf/280

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
274
ΤΜΗΜΑ ΤΡΙΤΟΝ.

—Iatrolaurea Gabrielis Naudaei Parisini. Romae 1633. (μετὰ λατινικῆς μεταφράσεως Βαρθολ. Τορτολέτου).
—Ἐπιγράμματα εἰς ἰατρικὰς ἐφημερίδας Ἀνδρέα Ἀργολίου, εἰς Ἀντώνιον Βροῦνον, εἰς τὴν συλλογὴν τῶν Δημοτικῶν ἀσμάτων τοῦ Ἀντωνίου Καρέγγου, εἰς τὰ ποιήματα Γασπάρου Συμεῶνος, καὶ εἰς Δημώνασσαν βασίλισσαν τῆς Κύπρου.
Ἐκτὸς τούτων, γεγραμμένων εἰς τὴν ἀρχαίαν ἑλληνικὴν, ἔγραψε καὶ εἰς τὴν ἁπλοελληνικὴν, τὰ δύο ταῦτα.
—Ἐγχειρίδιον περὶ τῆς ἐκπορεύσεως τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Romae, typis Sac. Cong. de Propag. Fide 1658.
—Ἐγχειρίδιον περὶ τοῦ Συμβόλου τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου. Romae typis propag. 1659.

εʹ. γαλλιστί.

—La concorde des nations chretiennes d’Asie, d’Afrique, et d’Europe sur la foi catholique abandonnée par les protestans. Maguntiae 1655.

ςʹ. ἰταλιστί.

—Il viaggio delta Signora D. Lucrezia Barherina duchessa di Modena. Genova 1654.
—Vita e morte dei P. F. Alessandro Baldrati da Lugo fatto morire cella città di Scio da Turchi per la Fede cattolica. Roma 1657.
—Dramaturgia divisa in sette indici. Roma 1666.

Ὁ Ἀλλάτιος διετήρει τακτικὴν ἀλληλογραφίαν μετὰ τῶν ἐπισημοτέρων τῆς ἐποχῆς του, ἐξ ὧν τεσσαράκοντα ἓξ ἀπαριθμεῖ ὁ Φαβρίκιος μνημονευομένους ἐν τοῖς Συμμίκτοις.

Νικόδημος Μεταξάς.

Ἐγεννήθη περὶ τὸ 1585 ἐν Κεραμιαῖς τοῦ δήμου Ἄνω Λιβαθοῦ τῆς Κεφαλληνίας ἐξ εὐγενῶν[1]. Ἐκπαιδευθεὶς τὰ ἐγκύκλια ὑπὸ τοῦ ἐκ πατρὸς θείου του, Νικοδήμου Μεταξᾶ ἐπισκόπου Κεφαλληνίας καὶ Ζακύνθου[2], καὶ τὴν μοναχικὴν ἀσπασθεὶς πολιτείαν μετωνομάσθη Νικόδημος, Νικόλαος ἐν τοῖς κοσμικοῖς καλούμενος. Περὶ τὸ 1620 μετέβη παρὰ τῷ ἐν Λονδίνῳ ἐμπορευαμένῳ ἀδελφῷ του, ὅστις τὸν συνέδραμε γενναίως. Βλέπων ὁ Νικόδημος τὴν εἰς τὸ ἔθνος ἐπικρατοῦσαν ἀμάθειαν, διὰ τὴν ἔλλειψιν τῶν πρὸς διάδοσιν ὠφελίμων βιβλίων ἀναγκαιούντων, συνέλαβε τὴν ἀξιέπαινον ἰδέαν ἵνα συστήσῃ


  1. «Apparteneva ad una nobile et infIucate famiglie », Loverdo istoria della Cefalonia.—Σημειώσεις περὶ Κεφαλληνίας. Λουκίσα» (ἀνέκδοτα).
  2. Ἐγεννήθη καὶ οὗτος ἐν Κεραμιαῖς, καὶ τῷ 1591 ἐχειροτονήθη ἐπίσκοπος Κεφαλληνίας εἰς διαδοχὴν Νεοφύτου Κολοκυθᾶ. Ἀποθανὼν τῷ 1601 διεδέχθη ὑπὸ Ἀνθίμου Ἀντίπα. Τὸν Μεταξὰν τοῦτον κατετάξαμεν ἐν τοῖς λογίοις τοῦ παρελθόντος αἰῶνος (βλ. σελ. 233), καὶ πρὸς αὐτὸν κατευθύνεται ἐπιστολὴ Διονυσίου Κατηλιανοῦ δημοσιευθεῖσα ὑπὸ Λαμίου.