Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
1580
Ἴφικλος—Ἰφινόη
ἐξήγειρε τὸν ἔρωτα τῆς Ἰνοῦς πρὸς τὸν Δία (Σχλ. Θεοκρ. Β, 17. —Σουίδ.).
Ίφικλος, 1) υἱὸς τοῦ Φυλάκου καὶ τῆς Κλεομένης, βασιλεὺς τῆς Φυλάκης ἐν Θεσσαλίᾳ, περίφημος διὰ τὴν ὠκυποδίαν, εἷς τῶν Ἀργοναυτῶν (Ἀπλλν. Ῥδ. Α, 42).—2) Υἱὸς τοῦ Θεστίου, ἀργοναύτης καὶ αὐτὸς, καὶ ἐκ τῶν θηρευτῶν τοῦ Καλυδωνίου κάπρου (Ἀπλλν. Ῥδ. Α, 201).
Ιφινόη, 1) θυγάτηρ τοῦ Προίτου καὶ τῆς Σθενιβοίας, ἐν μανίᾳ ἀποθανοῦσα (Ἀπλλδ. Β. 2, 2).—2) Θυγάτηρ τοῦ Ἀλκαθόου, ἄγαμος ἀποθανοῦσα, εἰς ἣν αἱ νέαι νύμφαι ἐν Ἀττικῇ προσέφερον τὴν κόμην των (Παυσ. Α, 43).—3) Θυγάτηρ τοῦ Νίσου, γυνὴ Μεγάρου, τοῦ υἱοῦ τοῦ Ποσειδῶνος (Παυσ. Α, 39).—4) Γυνή τις Λημνία, θεράπαινα τῆς Ὑψιπύλης, φονεύσασα τὸν ἄνδρα της, καὶ ἔχουσα κρυφίας σχέσεις μετὰ τῶν Ἀργοναυτῶν (Ἀπλλν. Ῥδ. Α, 702).
ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΟΛΟΥ ΛΕΞΙΚΟΥ
ΠΑΡΟΡΑΜΑΤΑ
| Σελ. | 141. | Ἀσπασία. | Στ. | 9. | Εἰς «ἐν Ἀθήναις», πρόσθες, «ἔνθα ἐδίδαξε τὴν ῥητορικὴν (Πλάτ. Μενέξ.)». |
| » | 930. | Πατροκλῆς. | » | 2) | Ἀντὶ «Υἱὸς ἀδελφοῦ». γρ. «ἀδελφὸς ὁμομήτριος. |
