χωρά της τὰ εὐρύχωρα ὑπόγεια καὶ τρίμματα, καὶ μεταξὺ τῶν ἄλλων τὰ ἐρείπια μεγάλου παλατίου, ἢ ναοῦ ἐνταφιασμένου εἰς τὴν ἄμμον. Διατηροῦνται ὅμως ὑγιᾶ τὰ ἐντὸς τῶν ὁποίων θαυμάζονται αἱ ὡραῖαι καὶ καθαραὶ γλυφαὶ καὶ τὰ ζωηρὰ χρώματα, ἐφύλαξαν δὲ τὴν λαμπρότητα τῶν 32 ἕως τώρα ἑκατονταετηρίδας. Ἐνόμισαν πολλοὶ ὅτι ἦτο Μεμνόνειον, ὅπου κατὰ τὸν Στράβωνα ἐκαθέδρευεν ὁ Ὀσυμανδίας ἢ Ἰσμένδης περίπου τὸ 2276 ἔτος πρὸ Χριστοῦ. Ἀλλ’ ὁ Χαμπωλλιὼν θέλει ὅτι τὸ ἀπέδειξεν ἀνῆκον εἰς τοὺς χρόνους Μενεφτὰχ Α′. Θαυμάζονται ἀκόμη αἱ πελώριοι πέτραι, ἐκ τῶν ὁποίων ἐκτίσθη τὸ μνημεῖον τοῦτο. Ἐκεῖνο δὲ, τὸ ὁποῖον ἀναδεικνύει ἐπισημοτέραν τὴν οἰκοδομὴν ταύτην εἶναι πολλαὶ σειραὶ ἱερογλύφων, αἱ ὁποῖαι συνίστανται ἐκ παρασήμων ὀνομάτων, πιάνουσιν ἕνα ὁλόκληρον τοῖχον καὶ παριστάνουν τὸν περίφημον Αβυδηνὸν πίνακα, ὅστις περιέχει χρονολογικὴν ἀπαρίθμησιν τῶν Φαραώ. Μὲ πολλὴν εὐτυχίαν καὶ εὐφυΐαν ἐξήγησε τοὺς ἱερογλύφους τούτους ο Χαμπολλιών. Ὁ χρονικὸς οὗτος πίναξ, ὅστις ἔχει τόσην ἀκριβῆ ὁμοιότητα μὲ τὸν ὀνοματικὸν κατάλογον τοῦ Μανέθωνος καὶ ἄλλων κλασικῶν συγγραφέων, εἶναι ἓν ἀπὸ τὰ πολυτιμότατα λείψανα, τὰ ὁποῖα μᾶς ἐδόθησαν πρὸς διασάφησιν τῆς ἱστορίας τῆς ἀνθρωπότητος.
Ἄβυδος ἡ ἀρχ. ἤδη Ναγαρᾶ. Βοροὺμ. φρούρια εἰς Ἑλλήσποντον· ὡπλισμένα μὲ 84 πυροβόλα, τὸ μόνον φρούριον κατὰ τὸν πλοίαρχον Τράντ, τὸ ὁποῖον εἶναι περικυκλωμένον μὲ τεῖχος καὶ δύναται νὰ προστατεύηται καὶ ἀπὸ τῆς ξηρᾶς. Κατὰ τοῦτον τὸν Ἀγγλικὸν ἀξιωματικὸν τὰ εὐρωπαϊκὰ ὠχυρώματα περιλαμβάνουν 382 πυροβόλα καὶ 4 ὅλμους, τὰ δὲ ἀσιατικὰ 482 καὶ 4 ὅλμους, ὅλα 864 καὶ ὅλμους 8.
ΑΒΥΣΣΙΝΙΑ, ἡ τόσον ἰσχυρὰ αὐτοκρατορία τῶν Ἀβυσσινίων, ἥτις ἠγωνίσθη πολλὰς ἑκατονταετηρίδας εὐτυχῶς κατὰ τῆς εἰδωλολατρείας καὶ τοῦ Ἰσλαμισμοῦ καὶ εἶχε διατηρήσειν καὶ τὴν Χριστιανωσύνην, καὶ τὴν αὐτονομίαν της ἡ αὐτοκρατορία αὕτη ἔγεινεν ἤδη ἐκ πολλῶν ἐτῶν ἕρμαιον τῆς ἀναρχίας, καὶ κατεκομματιάσθη.
Δι’ ἔλλειψιν νεωτέρων ἀγγελιῶν δεχόμεθα εἰς τὴν περιγραφὴν τῆς χώρας ταύτης τὴν μέχρι τοῦδε διαίρεσιν καὶ συνήθη ἀπαρίθμησιν τῶν μερικῶν πολιτειῶν, εἰς τὰς ὁποίας διαιρεῖται ἡ Ἀβυσσινία.
Βασίλειον Τιγρέ, εἶναι ἡ ἰσχυροτάτη πολιτεία τῆς Ἀβυσσινίας διὰ τὴν στερεὰν θέσιν του, διὰ τὸ πολεμικὸν πνεῦμα τῶν κατοίκων του καὶ διὰ τοὺς πόρους, τοὺς ὁποίους τοῦ δίδει ἡ ἐμπορία. Περιλαμβάνει ὅλας τὰς πρὸς ἀνατολὰς τοῦ Τακκαζὲ ἐπαρχίας τῆς Ἀβυσσινίας μὲ ἐξαίρεσιν τῶν μερῶν ἐκείνων, τὰ ὁποῖα εἶναι εἰς την ἐξουσίαν τῶν Γάλλα, τῶν Σχίχο Δαγκαλὶ καὶ τῶν Τρωγλοδυτῶν. Διαιρεῖται τὸ βασίλειον εἰς τὰς ἐφεξῆς ἐπαρχίας:
Ἐνδέρτα.
Τιγρὲ, μερικώτερον. Ἡ ἐπαρχία αὕτη ἐμπορεῖ νὰ θεωρηθῇ ὡς τὰ σπάργανα καὶ τὸ λίκνον τῆς Ἀβυσσινιακῆς αὐτοκρατορίας,
Λάστα, ὀρεινὴ χώρα.
Σάμεν μὲ ὑψηλὰ βουνά. Ἐδῶ μᾶς παριστάνεται τὸ παραδοξότατον ἀντι-
