ἐνδοξότατε καὶ κραταιότατε Αὐτοκράτορ, φίλτατε γείτων καὶ σύμμαχε ἡμῶν, ὑπὸ τὴν ἁγίαν καὶ παντοδύναμον Αὐτοῦ προστασίαν,
Οθων
Ἡ ἐπιστολὴ αὕτη φθάσασα εἰς τὸν πρὸς ὃν ὅρον, παρὰ τὰς μεγάλας προσπαθείας τοῦ Γάλλου ἐν Κωνσταντινουπόλει πρεσβευτοῦ οὐδὲν ἐπήνεγκεν εὐχάριστον ἀποτέλεσμα. Ὁ δὲ Σουλτάνος ἀπήντησε μὲν ἁβρῶς τῷ βασιλεῖ Ὄθωνι, ἀλλ’ ἀπέστεργε πᾶσαν, ἀπ’ εὐθείας, μεταξὺ αὐτῶν διακανόνισιν τοῦ σκανδαλώδους ἐπεισοδίου ἀπαντήσας ὅτι: «μόναι αἱ Κυβερνήσεις κέκληνται νὰ διακανονίζωσι τὰς διεθνεῖς διαφοράς.»
Ὁ δ’ ἐπὶ τῶν Ἐξωτερικῶν ὑπουργὸς Ἀαλῆς ἐποιήσατο τῷ ἐπιτετραμμένῳ τῆς Ἑλλάδος Ἀργυροπούλῳ σοβαρὰν δήλωσιν, τῇ 28ῃ Φεβρουαρίου, δι’ ἧς ἐκοινοποιεῖτο αὐτῷ ὅτι: «κατὰ διαταγὴν τῆς Α. Αὐτοκρατορικῆς Μεγαλειότητος τοῦ Σουλτάνου ἂν ἕνα μῆνα, μετὰ τὴν ἡμερομηνίαν τῆς ἐπιστολῆς ταύτης, τὰ πράγματα μείνωσι δυστυχῶς εἰς ἣν εὑρίσκονται κατάστασιν καὶ ἂν ἐπανερχόμενον εἰς Ἀθήνας τὸν κ. Μουσοῦρον δὲν ἐπισκεφθῇ αὐτὸν ὁ κ. Κωλέττης, ἐκφράζων αὐτῷ τὴν ἐπὶ τοῖς γεγονόσι λύπην τῆς Α. Ἑλληνικῆς Μεγαλειότητος, θέλομεν εὑρεθῆ εἰς τὴν δυσάρεστον θέσιν νὰ θεωρήσωμεν διακεκομμένας ἐντελῶς τὰς μεταξὺ τῶν δύο Ἐπικρατειῶν διπλωματικὰς σχέσεις, καὶ ἑπομένως δὲν θέλομεν πλέον σᾶς ἀναγνωρίζει, μὲ μεγάλην ἡμῶν δυσαρέσκειαν, ὡς ἐπιτετραμμένον τῆς Ἑλλάδος.»
Ὁ Ἀργυρόπουλος ἔσπευσε νὰ ἀνακοινώσῃ ταῦτα πρὸς τὴν κυβέρνησιν, ἥτις διὰ διακοινώσεως αὐτῆς, τῆς 10ης Μαρτίου, ἠρνεῖτο μὲν νὰ δεχθῇ τὸν Μουσοῦρον ὡς πρεσβευτὴν τῆς Τουρκίας, συγκατετίθετο δὲ νὰ πέμψῃ εἰς Κωνσταντινούπολιν ἔκτακτον πρεσβευτήν, ἵνα ἐκφράσῃ πρὸς τὸν ἐπὶ τῶν Ἐξωτερικῶν ὑπουργὸν Ἀαλῆν τὴν θλῖψιν τοῦ βασιλέως τῆς Ἑλλάδος διὰ τὰ κατὰ τὸν χορὸν τῆς 13ης Ἰανουαρίου ἐν τοῖς ἀνακτόροις τελεσθέντα.
Ἡ Τουρκία ὅμως ἐμμένουσα ἐν τοῖς ὅροις, οὓς διεχάραξε, διέκοψε τὰς διπλωματικὰς σχέσεις καὶ περὶ τὴν ἑσπέραν τῆς 31ης
