Σελίδα:Ιστορία του Όθωνος Βασιλέως της Ελλάδος (1832-1862).pdf/32

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.

καθολικώτατοι ἐκεῖνοι ἄνδρες ἀνίδρυσαν ναΐδιον, ναΐσκος τοῦ Ὄθωνος καλούμενος (Otto-Kapelle), κομψὸν ἅμα καὶ μεγαλοπρεπὲς μέχρι σήμερον σωζόμενον.[1]

Αἱ τρεῖς προστάτιδες δυνάμεις εἶχον διαθέσει ἑκάστη ἀνὰ ἓν πολεμικὸν πλοῖον ὑπὸ τὰς διαταγὰς τοῦ νεαροῦ βασιλέως καὶ τῆς ἀντιβασιλείας περιμένοντα τὴν ἄφιξιν τῆς συνοδείας ἐν Τεργέστῃ.

Ὁ βασιλεὺς ὑπὸ τὸ ἁπλοῦν ὄνομα Κόμης τοῦ Κέλχαϊμ μετὰ τῆς ἀντιβασιλείας καὶ τῆς λοιπῆς μεγάλης συνοδείας στρατιωτικῶν τε καὶ πολιτικῶν ἀνδρῶν ἔφθασαν εἰς Τεργέστην μετὰ πολυήμερον πορείαν καὶ ἐπέβησαν τῆς Ἀγγλικῆς Φρεγάτας Μαδαγασκάρ, παρακολουθουμένης ὑπὸ τῶν δύο ἄλλων θωρηκτῶν καὶ πλήθους πλοίων ἐμπορικῶν ἐπὶ τούτῳ ναυλωθέντων πρὸς μεταφορὰν τῶν 3,500 Βαυαρῶν στρατιωτῶν (τέσσαρα συντάγματα πεζικοῦ, δύο ἴλαι ἐλαφρῶν ἱππέων καὶ μία πυροβολαρχία), ὧν τὴν μισθοδο-


    Καὶ τέλος ἐπὶ τῆς βορείου ἥδε:

    Ἡ βασίλισσα τῆ Βαυαρίας Θηρεσία
    ἔχυνεν ἐνταῦθα,
    διὰ τὸν προσφιλέστατον υἱὸν αὐτῆς
    Ὄθωνα
    πικρὰ δάκρυα ἀποχωρισμοῦ,
    Εἴθε νὰ γίνωσι ταῦτα δάκρυα χαρᾶς!

  1. Τὸ ναΐδριον τοῦτο ἔχει μῆκος μὲν 10, πλάτος δὲ 5 μέτρων (ἐσωτερικῶς). Τὸ πᾶν ἐν αὐτῷ εἶναι ἀπέριττον· εἰκὼν δὲ τοῦ ἁγίου Ὄθωνος, τοῦ Λουδοβίκου, τῆς ἁγίας Θηρεσίας, ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ τοίχου ἡ «Παρθένος» τοῦ Ραφαὴλ καὶ ἐπὶ τοῦ ἀριστεροῦ ἡ ὑπὸ τοῦ Πέτρου Χὲςς (Peter-Hess) γραφεῖσα γνωστοτάτη εἰκὼν τοῦ ἀποχωρισμοῦ τοῦ Ὄθωνος ἐκ τῶν πατρικῶν ἀνακτόρων. Πρὸ τῆς εἰσόδου δ’ ὑπάρχει δ’ ἑξῆς ἐπιγραφή: «Πρὸς ἀνάμνησιν τῆς θέσεως ἐν ᾗ τῇ 6 Δεκεμβρίου 1832, κατὰ τὸ ἐκ τῆς βασιλικῆς πρωτευούσης ταξείδιόν του, ἀπεχαιρέτισε τὴν προσφιλῆ αὐτοῦ πατρίδι ὁ εἰς τὸν θρόνον τῆς Ἑλλάδος κληθεὶς δευτερότοκος βασιλικὸς πρίγκηψ τῆς Βαυαρίας Ὄθων, ὅστις χάριν τοῦ ἀποχαιρετισμοῦ τούτου ὑπέστρεψε τῇ πρωΐᾳ τῆς ἐπιούσης ἡμέρας μετὰ σπουδῆς καὶ πάλιν εἰς τὸ βαυαρικὸν ἔδαφος ἐκ Kufstein· ᾠκοδομήθη δι’ ἑκουσίων ἐράνων τοῦ βαυαρικοῦ λαοῠ οὗτος ὁ εἰς τὸν ἅγιον Ὄθωνα ἀφιερωμένος ναΐσκος. 1834.