Τὸ δυστύχημα τοῦτο τῶν Τούρκων ἀνηγγέλθη καὶ εἰς τοὺς εἰς Δαύλειαν στρατοπεδεύοντας· ἀλλ’ οὗτοι μὴ πιστεύοντες ἀπέστειλαν διακοσίους περίπου ἱππεῖς διὰ νὰ παρατηρήσωσι καὶ νὰ λάβωσιν ἀκριβῆ πληροφορίαν περὶ τοῦ πράγματος. Ὁ Καραϊσκάκης ἰδὼν αὐτοὺς διευθυνομένους πρὸς τὸ Τουρκοχώριον καὶ ὑποθέτων ὅτι ἔμελλον νὰ διαβῶσι διὰ τῆς Φοντάνης, παρέλαβε μεθ’ ἑαυτοῦ τινὰς τῶν ἱππέων καὶ ἕως τριακοσίους πεζοὺς καὶ μετέβη εἰς Τουρκοχώριον, ὅπου κρύψας ὅλους εἰς τὰ ἐρείπια τοῦ χωρίου, τοὺς διέταξε νὰ περιμένωσιν, ἕως οὗ νὰ πλησιάσωσιν οἱ ἐχθροί. Οἱ ἐχθροὶ ὅμως ὑποπτεύσαντες, φαίνεται, δὲν ἐπλησίασαν ὁλοτελῶς, ἀλλὰ κατασκοπεύοντες τὸν τόπον καὶ περιεργαζόμενοι μακρόθεν, ἅμα ἀπήντησαν τινὰ πτώματα τῆς προλαβούσης μάχης, βεβαιωθέντες ἐξ αὐτῶν περὶ τοῦ συμβάντος καὶ φοβηθέντες, ὠπισθοδρόμησαν ἀμέσως μὲ βίαν. Οἱ Ἕλληνες ὥρμησαν καταδιώκοντες, ἄλλα δὲν ἦτον δυνατὸν νὰ τοὺς φθάσωσι φεύγοντας οὕτω δρομαίως· μόλις οἱ ταχύτεροι τῶν ἱππέων καὶ πεζῶν ἐπλησίασαν καὶ ἀκροβολισθέντες ὀλίγον διελύθησαν διὰ τὴν ἐπελθοῦσαν νύκτα.
Ὁ Καραϊσκάκης βλέπων ὅτι διαμένων εἰς ταῦτα τὰ μέρη δὲν ἠδύνατο νὰ οἰκονομῇ τροφὰς διὰ τὸ στρατόπεδον καὶ ἐπειδὴ ἀπελπίσθη τοῦ νὰ ἰδῇ ἀνανεουμένην τὴν εἰς Ταλάντιον ἐκστρατείαν τῶν Ὀλυμπίων, ἀπεφάσισε νὰ μεταβῇ εἰς Νέας Πάτρας, ὅπου καὶ τροφὰς ἀφθόνους ἔμελλε νὰ εὕρῃ καὶ Τοῦρκοι ἦσαν ὀλίγοι. Ἐκτὸς τούτων ἤλπιζεν ὅτι ἡ ἐκστρατεία αὕτη ἔμελλε νὰ ἐλευθερώσῃ χωρὶς πόλεμον καὶ τὰς ἐπαρχίας τῶν Κραβάρων, Λιδωρικίου καὶ Καρπενησίου, διότι ἐπερικυκλώνοντο τρόπον τινὰ ἀπὸ τὰ Ἑλληνικὰ στρατεύματα. Ὅθεν ἀφήσας εἰς φύλαξιν τῆς Βελίτζας τὸν Ῥούκην, τὸν Νάκον Πανουργιᾶν καὶ τὸν Χ. Πεῤῥαιβόν, αὐτὸς μὲ ὅλον τὸ λοιπὸν στράτευμα ἐκίνησε τὴν δεκάτην τοῦ Δεκεμβρίου. Ἀλλ’ ἀφ’ ἧς ὥρας ἐβγῆκεν ἀπὸ τὸ χωρίον μία ῥαγδαιοτάτη βροχὴ δὲν ἔκαμε διόλου διακοπὴν ἕως τὸ ἑσπέρας καί, τὸ χειρότερον, δὲν ὑπῆρχε κἀνὲν χωρίον, ὅπου νὰ μείνωσι τὴν νύκτα οἱ στρατιῶται καὶ νὰ λάβωσι τινὰ περιποίησιν διὰ τὸ κρύος καὶ τὸν κόπον. Οἱ προπορευόμενοι ἐπροχώρησαν ἕως νὰ εὕρωσιν ἁρμόδιον τόπον διὰ νὰ κατασκηνώσωσιν, οἱ δὲ ὄπισθεν ἐρχόμενοι μὴ δυνάμενοι νὰ καταφθάσωσι τοὺς ἔμπροσθεν ἀπεκόπτοντο, καὶ ἡ νύκτα, ἡ ὁποία κατέλαβε τοὺς περισσοτέρους εἰς τὸν δρόμον, κατέστησε δυσκολωτέραν τὴν πορείαν. Προσέτι ὁ προκείμενος ποταμὸς τῆς Γραβιᾶς (Κηφισσός), τοῦ ὁποίου τὸ ρεῦμα εἶχεν ἤδη ἐξογκωθῇ, ὥστε ὑπερέβαινε τὰς ζώνας τῶν διαβαινόντων, ἐδυσκόλευσε μεγάλως τοὺς Ἕλληνας. Τέλος πάντων ὅμως ἐτοποθετήθησαν εἴς τινα δρυμῶνα πλησίον τοῦ ποταμοῦ καὶ ἀνάψαντες φωτίας, ἐπεριποιοῦντο ἑαυτούς. Καταγανακτησμένοι ὅμως ἀπὸ τὴν κακοπάθειαν καὶ τὸν κόπον, ἐξεθύμαινον εἰς ὕβρεις κατὰ τοῦ Καραϊσκάκη·
