Σελίδα:Η βιογραφία του στρατηγού Γεωργίου Καραϊσκάκη.djvu/38

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
36
ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

ἡλίου ἐπερίμενον τοὺς ἐχθρούς. Αὐτοὶ δὲ ἀντιταχθέντες, ἀφ’ οὗ ἐκανονοβόλησαν ἱκανῶς μὲ δύο κανόνια, τὰ ὁποῖα διὰ νυκτὸς ἔστησαν ἀντικρὺ τοῦ Ἑλληνικοῦ στρατεύματος, ὥρμησαν μὲ προθυμίαν ἐναντίον τῶν Ἑλλήνων. Διῃρημένοι δὲ εἰς ὅσα σώματα ἔβλεπον παρατεταγμένους καὶ τοὺς Ἕλληνας, προσέβαλεν ἕκαστον εἰς τοὺς ἀντιτεταγμένους· ἀλλὰ δύο, τὰ πολυπληθέστερα καὶ δυνατώτερα, ἐπέπεσον τὸ μὲν πρὸς τοὺς κλεισμένους εἰς τὰ ὀχυρώματα, οἱ ὁποῖοι ἦσαν τὸ Θετταλομακεδονοθρᾳκικὸν σῶμα ὑπὸ τὴν ὁδηγίαν τοῦ Περραιβοῦ καὶ Στέφου, τὸ δὲ πρὸς τὸ τακτικόν. Ἀντεκρούσθησαν ὅμως μὲ ἀνδρείαν καὶ ἀπὸ τὰ δύο μέρη· καὶ ἐπειδὴ δὲν ἠμπόρεσαν οὔτε τὸ ἓν οὔτε τὸ ἄλλο σῶμα νὰ μετακινήσωσιν ἀπὸ τὸν τόπον του, ἐκρύφθησαν ὄπισθεν εἰς τὰς ἐξοχὰς τῆς γῆς καὶ μέσα εἰς τὰ κοιλώματα, κατὰ τὴν συνήθειαν τῶν Ἀλβανῶν· ἀλλὰ πρὶν λάβωσι καιρὸν νὰ ὀχυρωθῶσι τόσον πλησίον, ἐφώρμησαν πανταχόθεν οἱ Ἕλληνες, τοὺς ἔτρεψαν εἰς φυγὴν καὶ τοὺς κατεδίωξαν ἕως εἰς τὰς θέσεις των ὅτε ὀλίγον ἔλειψε νὰ κυριεύσωσι καὶ τὰ κανόνιά των.

Εἰς τὴν περίστασιν ταύτην ὁ Φαβιέρος ἔδωκε γνώμην νὰ ἐξακολουθήσωσι τὴν καταδίωξιν ἕως νὰ ἔμβωσιν εἰς τὴν πόλιν, προβάλλων ὅτι ἡ ἐπιτυχία αὕτη τῶν Ἑλλήνων θέλει προξενήσει τόσην δειλίαν εἰς τοὺς ἐχθρούς, ὥστε νὰ μὴν ἀντιπαραταχθῶσι πλέον καὶ ν’ ἀφήσωσι τὴν πόλιν χωρὶς πόλεμον. Ὁ Καραϊσκάκης ὅμως δὲν ἔκρινεν ὠφέλιμον τὴν ἐπὶ πλέον καταδίωξιν· διότι ἐφοβεῖτο τὸν σκορπισμὸν καὶ ἐξάπλωσιν τῶν Ἑλλήνων εἰς τόπον ἐπίπεδον, ὅπου ὁ ἐχθρὸς ἦτον ἐπικρατέστερος διὰ τὸ ἱππικόν, καὶ διότι ὁ ἐχθρὸς εἶχεν ἀκόμη ἀρκετὸν ἀριθμὸν στρατιωτῶν, οἱ ὁποῖοι δὲν εἶχον λάβει μέρος εἰς ταύτην τὴν μάχην. Διὰ ταῦτα ἀνεκάλεσε τὰ Ἑλληνικὰ στρατεύματα ἀπὸ τὴν καταδίωξιν καὶ τὰ διέταξε νὰ πιάσωσι τὰς ὁποίας εἶχον ἐξ ἀρχῆς θέσεις. Ὁ Φαβιέρος ἐλυπήθη κ’ ἐδυσαρεστήθη καθ’ ὑπερβολήν, διότι δὲν εἰσηκούσθη τὸ πρόβλημά του, καὶ τὴν δυσαρέσκειάν του τὴν ἔκαμε γνωστὴν εἰς τὸν Καραϊσκάκην.

Εἰς τὴν μάχην ταύτην ἀπὸ μὲν τοὺς Ἕλληνας ἐφονεύθησαν ὀκτὼ καὶ ἐπληγώθησαν εἴκοσι δύω, ἀπὸ δὲ τοὺς ἐχθροὺς ἐλέγετο νὰ ἐφονεύθησαν περισσότεροι τῶν τετρακοσίων καὶ νὰ ἐπληγώθησαν διπλάσιοι. Ὅλοι οἱ παρευρεθέντες εἰς ταύτην τὴν μάχην Ἕλληνες ἠγωνίσθησαν μὲ ἀνδρείαν· ἡ μεγαλητέρα ὅμως φθορὰ τοῦ ἐχθροῦ ἔγεινεν ἀπὸ τὸν λόχον τῶν ἀνδρείων Φιλελλήνων, ἀπὸ τὸ τακτικὸν καὶ ἀπὸ τὸ ὀχύρωμα τῶν ὑπὸ τὸν Περραιβόν. Τὰ εἰς τὴν ἀριστερὰν πλευρὰν σώματα ἐπὶ μὲν τῆς ἐφόδου τῶν ἐχθρῶν ἠκροβολίζοντο μόνον, διότι δὲν ἦλθε κατ’ αὐτῶν σημαντικὸν σῶμα, συνετέλεσαν ὅμως εἰς τὴν τροπὴν τῶν Τούρκων, ἡ ὁποῖα ἔλαβε τὴν ἀρχήν της πρῶτον ἀπὸ τὸ μέρος των.