καὶ κἀνεὶς δὲν ἠμποροῦσε νὰ τὸν ἐμποδίσῃ ἀπὸ τοῦ νὰ κινηθῇ, διότι χειροπιαστὴ αἰτία δὲν ὑπῆρχε καὶ διότι εἶχεν ὄχι εὐκαταφρόνητον στρατιωτικὴν δύναμιν· μ’ ὅλον ὅτι ἦτο κατατρεγμένος ἀπὸ τὴν Διοίκησιν καὶ ἀσθενῆς εἰς τοιοῦτον βαθμόν, ὥστε δὲν ἠδύνατο, ὅταν ἐξῆλθεν ἀπὸ τὸ Ἀνατολικόν, οὐδὲ ἔφιππος νὰ σταθῇ. Ὁ Στορνάρας λοιπὸν κατὰ διαταγὴν τῆς Διοικήσεως ἔμελλε νὰ παρατηρῇ τὰ κινήματά του, οἱ δὲ λοιποὶ στρατηγοὶ ἦσαν ἰδεασμένοι νὰ ἐμποδίσωσιν αὐτὸν ἀπὸ πᾶν κατὰ τῶν Ἀγράφων κίνημα, ὅταν ἤθελον ἰδεῖ ὅτι ἐπεχειρίζετό τι τοιοῦτον.
Ὁ Καραϊσκάκης συνεννοούμενος καὶ μὲ τὸν Ἀνδρέαν Ἴσκον, ὁ ὁποῖος τοῦ εὐκόλυνε τὴν διάβασιν, διέβη εἰς Ἀσπροπόταμον, ἐκεῖθεν ἔγραψεν εἰς τὸν ἐπίτροπον τοῦ Σούλτση Κόρτζα Ἀλβανόν, ὅτι αὐτὸς καταδιωγμένος ἀπὸ τοὺς Ἕλληνας ἔρχεται εἰς τὰ Ἄγραφα, ὅπου ἂν οἱ Τοῦρκοι συνεργήσωσι νὰ κατασταθῇ, θέλει ἀποβῇ ὠφελιμώτατος εἰς αὐτούς. Οἱ Τοῦρκοι ὄντες πολλὰ ἀδύνατοι κατ’ ἐκείνην τὴν ἐποχήν, ἔκλιναν εἰς τὸ νὰ τοῦ δώσωσι διαταγὴν νὰ κατασταθῇ καπιτάνος εἰς Ἄγραφα· ὑπώπτευον μ’ ὅλον τοῦτο ὅτι ὁ καθ’ αὐτὸ σκοπὸς τοῦ κινήματος τοῦ Καραϊσκάκη δὲν εἶναι ὁ προβαλλόμενος, ἀλλ’ ὅτι ὑποκρύπτεταί τι στρατήγημα, τὸ νὰ προσποιῆται αὐτὸς μὲν ὅτι διώκεται, οἱ δὲ ἄλλοι, οἱ κατ’ αὐτοῦ ἐρχόμενοι, ὅτι τὸν διώκουσι, διὰ νὰ εἰσβάλωσιν ἐξαίφνης εἰς τὰ Ἄγραφα καὶ τὰ δύο κόμματα καὶ νὰ βλάψωσι τοὺς Τούρκους εὑρίσκοντες αὐτοὺς ὀλίγους καὶ ἀνετοίμους.
Ὁ Ράγκος ἀφοῦ διὰ πολλῶν τρόπων ἐπροσπάθησε ν’ ἀποδείξῃ εἰς τοὺς Τούρκους, ὅτι ὁ Καραϊσκάκης εἶναι τῷ ὄντι κατατρεγμένος ἀπὸ τὴν Διοίκησιν τῆς Δυτικῆς Ἑλλάδος καὶ ὅτι τὰ κινήματά του ταῦτα εἶναι ἔργα ἀπελπισίας, μόλις τελευταῖον τοὺς ἔπεισε νὰ μὴ δεχθῶσι τὸ πρόβλημα τοῦ Καραϊσκάκη, ἀλλ’ ἐκ συμφώνου νὰ τὸν πολεμήσωσι καὶ νὰ τὸν καταστρέψωσιν. Ἐνῷ λοιπὸν ὁ Καραϊσκάκης εἶχε τοποθετηθῆ εἰς τὸν Κόζιακα τοῦ Ἀσπροποτάμου, ἐπῆγε κατ’ αὐτοῦ ὁ Ν. Στορνάρης, ὁ Λιακατᾶς, ὁ Ράγκος καὶ ἄλλοι τινὲς καὶ τὸν ἐπολέμησαν. Ἡ μάχη δὲν εἶχε σημαντικὰ ἀποτελέσματα οὔτε διὰ τὸ ἓν μέρος οὔτε διὰ τὸ ἄλλο. Ἰδὼν ὅμως ὁ Καραϊσκάκης ὅτι ἐκεῖ ἤθελεν ἀποκλεισθῆ, ἀνεχώρησε κρυφίως τὴν νύκτα· καὶ ἐπειδὴ εἶχε μάθει ὅτι ὁ Σούλτσης Κόρτσας μὲ χιλίους περίπου Τούρκους εἶχε προκαταλάβει τὰς Πόρτας, ὅπου ἦτον ἡ πιθανωτέρα διάβασις αὐτοῦ, κατέβη εἰς τὴν πεδιάδα τοῦ Μολαληκίου, ὅπου δὲν ἐπιθανολογοῦσαν ποτὲ οἱ Τοῦρκοι ὅτι ἦτο δυνατὸν νὰ καταβῇ, καὶ ἐμβῆκεν εἰς τὴν ἐπαρχίαν τῶν Ἀγράφων καταδιωκόμενος καὶ ἀπὸ Τούρκους καὶ ἀπὸ Ἕλληνας.
Ἀλλ’ ἐνῷ τὸν ἠκολούθουν τοσοῦτοι κατὰ πόδας, ὁ Ράγκος προλαβὼν δι’ ἄλλης ὁδοῦ ἐβγῆκεν ἔμπροσθεν αὐτοῦ, ὥστε ὁ Καραϊσκάκης ἠναγκάσθη