Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
—175—
Καὶ ὅ,τι μὲν ἐλάττωμα εἰς τοὺς λοιποὺς παρατηρεῖ,
Ἐμπρὸς τὸ βάλλει, πάντοτε ἐκεῖνο βλέπει ἀτενῶς,
Καὶ ῥίπτει εἰς τὰ ὄπισθεν τὰ ἴδιά του ἀφανῶς.
Οἱ πάντες εἴμεθα κοινῶς
Πρὸς τὰ τῶν ἄλλων σφάλματα λυγγὸς τηλεσκοπώτεροι,
Πρὸς δὲ τὰ ἴδια ἡμῶν ἀσπάλακος τυφλότεροι.
Ἀλλὰ τοιοῦτος πάντοτε ὁ τῶν ἀνθρώπων βίος
Ἦτο καὶ εἶναι κ’ ὁ αὐτὸς θὰ ἦναι αἰωνίως.
ΕΤΕΡΟΣ ΜΥΘΟΣ.
ΛΥΚΟΣ ΚΑΙ ΑΛΩΠΗΞ
(ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ ΕΚ ΤΟΥ ΛΑΦΟΝΤΑΙΝΟΥ)
Αἴσωπος ὁ μυθογράφος, ἀγνοῶ τὶς ἡ αἰτία
Εἰς τὴν ἀλεποῦ νὰ δίδῃ συνειθίζει τὰ πρωτεῖα
Ὡς πρὸς τὴν κατεργαρίαν
Καὶ τοῦ νοῦ τὴν πονηρίαν.
Μήπως τάχα καὶ ὁ λύκος ἐν ἀνάγκῃ δὲν ἐξεύρει,
Ὅταν ἢ τοῦ ἄλλου θέλῃ τὴν ζωὴν νὰ χανδακώσῃ,
Ἢ τὴν ἑαυτοῦ νὰ σώσῃ,
Μηχανὰς πολλὰς νὰ εὕρῃ;
Ἔχω λόγους νὰ πιστεύω πῶς τὸ πρᾶγμα ἔχει οὕτω,
Κ’ ἴσως ὁ διδάσκαλός μου ν’ ἀπατᾶται ὡς πρὸς τοῦτο,
