θος τῶν ὀνομάτων, ἃ ἀναφέρω, ἀλλ’ ἀκριβῶς τὸ πλῆθος τοῦτο, τρανώτατα ἀποδεικνύον τὴν ἀξίαν τῆς γενετείρας τοσούτων ἐν διαφόροις κλάδοις τῆς ἀνθρωπίνης δράσεως εὐδοκιμούντων προσώπων, δύναται νὰ συντείνῃ νὰ προκαλῇ τὴν ὑπὲρ τῆς πασχούσης νήσου τόσον ἀναγκαίαν γενικὴν συμπάθειαν.
Προΐστανται τῆς νήσου ἐκ μέρους τῆς Αὐτοκρατορικῆς Κυβερνήσεως εἷς Καϊμακάμης, ἐκ μέρους δὲ τοῦ πληθυσμοῦ δύο δημογέροντες μετὰ ὀκτὼ συμβούλων, ἐκλεγόμενοι κατ’ ἔτος περὶ τὰ Χριστούγεννα διὰ γενικῆς ψηφοφορίας. Τὰ ἔσοδα τοῦ δήμου τῶν Καλυμνίων ἀνέρχονται κατὰ μέσον ὅρον εἰς 100,000 φράγκα χρυσᾶ ἐτησίως, πηγάζουσι δὲ ἐκ τοῦ φιλανθρωπικοῦ δικαιώματος τῶν εἰσαγομένων σπόγγων καὶ ἄλλων ἐμπορευμάτων, τῆς δεκάτης τῶν προϊόντων τῆς γῆς καὶ τῶν ποιμνίων, ἅτινα ἀναλίσκονται εἰς τὸν πρὸς τὴν Αὐτοκρατορικὴν Κυβέρνησιν φόρον, εἰς τὰ σχολεῖα, εἰς διατήρησιν τριῶν ἔως πέντε δημοτικῶν ἰατρῶν, δύο δημοτικῶν φαρμακείων καὶ διαφόρων ὑπαλλήλων τῆς δημογεροντίας ἀπὸ τοῦ πρώτου γραμματέως μέχρι τῶν κλητήρων.
Τοιαύτη ἐν συντόμῳ ἡ νῆσος Κάλυμνος, ρόδον καταβιβρωσκόμενον ὑπὸ σκώληκος, Ἀνδρομέδα, ἀπειλουμένη ὑπὸ κήτους καὶ ἀναμένουσα τὸν Περσέα, ἡ σκηνὴ ἐκτάκτων ἑορτῶν, ὁ ὅρος πολυπληθῶν ἐπισκέψεων καὶ τὸ κέντρον τῶν σκέψεων ὁλοκλήρου τῆς Ὀρθοδοξίας ἀνὰ τὰς ἀλησμονήτους ἡμέρας τοῦ Ἰανουαρίου καὶ Φεβρουαρίου τοῦ 1895.
Ἡ εἴδησις τῆς εἰς τὸν Οἰκουμενικὸν Θρόνον ἀναρρήσεως τοῦ τέως Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Λέρου Καλύμνου κ. Ἀνθίμου διεδόθη αὐθημερὸν διὰ τοῦ τηλεγράφου ἀνὰ τὸν πεπολιτισμένον κόσμον, δηλαδὴ Σάββατον τὴν 20 Ἰανουαρίου ἔφθασε δὲ εἰς Κάλυμνον, μὴ ἔχουσα ἔτι τηλεγραφικὴν συγκοινωνίαν μόνον τὴν ἐπαύριον περὶ τὰς 5 μ. μ. δι’ ἀτμοπλοίου, φέροντος ἐξ Ἀλικαρνασσοῦ παχὺν φάκελλον τηλεγραφημάτων καὶ ἀπεσταλμένον τοῦ ἐν Ἁλικαρνασσῷ κ. Νικολάου
