Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
ΚΩΝΣΤ. Φ. ΣΚΟΚΟΥ
ΣΤΥΛΙΑΝΗ κλαίουσα
Αὐτὸ εἶνε ποῦ δὲν ἔχει...γιατὶ νὰ μὴν ἔχῃ;
ΤΖΑΜΑΣ
Γιατὶ, γιατὶ...γιατὶ ’πέθανε.
ΣΤΥΛΙΑΝΗ ὀλοφυρομένη
Γιατὶ νὰ πεθάνῃ;....
ΤΖΑΜΑΣ
Αἴ, μὰ εἶσαι ντίπ παιδὶ, καϋμένη Στυλιανὴ, καὶ φταίω ἐγὼ ποῦ κάθουμαι καὶ ’μιλῶ μαζῆ σου. [Λαμβάνων τὸν πῖλον αὐτοῦ.] Ἀντίο.
ΣΤΥΛΙΑΝΗ
Φεύγεις;
ΤΖΑΜΑΣ
Ἀμ’ τί νὰ κάνω; μοῦ γυρεύεις πεθερὰ, ποῦ νὰ τὴν εὕρω ’γὼ τὴν πεθερά; Θέλεις νὰ τὴν φτειάσω; Ἂν ἤμουν μαρμαρᾶς νὰ σοὔφτειανα μιὰ πηλένια ἀφοῦ καὶ τέτοια σοῦ κάνει· μὰ δὲν εἶμαι μαρμαρᾶς, εἶμαι φούρναρης κ’ ᾑ πεθεραῖς δὲν γίνονται ἀπ ἀλεύρι, ὅσο κι’ ἂν τῇς ζυμώσῃς.
ΣΤΥΛΙΑΝΗ ὀλοφυρομένη
Καλὰ...αὐτὴ ἡ λύπη θὰ μὲ πάῃ ’ς τὸν τάφο. [Ἀνερχομένη.] Ἀντίο.
ΤΖΑΜΑΣ
Ἔλα ἐδῶ, ποῦ πᾷς;
ΣΤΥΛΙΑΝΗ ἀπερχομένη.
Δυστυχία μου!
ΣΚΗΝΗ Δ΄
ΤΖΑΜΑΣ καὶ εἶτα ΜΑΓΚΑΝΟΣ
ΤΖΑΜΑΣ
Πάει ἔφυγε!.... [κατερχόμενος] Δὲν εἶνε καλὰ ἡ ἀδερφή μου
156
