Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
ΚΩΝΣΤ. Φ. ΣΚΟΚΟΥ
ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΜΕΝΑ
Ἐζητήθη ἡ συνεργασία τοῦ καθηγητοῦ κ. Μ*** διὰ τὸ ἀνὰ χεῖρας γελοιογραφικὸν Ἡμερολόγιον.
— Μὰ 'ξεύρεις, ἐγὼ μόνον σπουδαῖα γράφω, ἐνῷ 'σὺ θέλεις κἄπως γελοῖα...
— Ἶσα, ἶσα. Διὰ νὰ ἦνε γελοῖα πρέπει νὰ γράψῃς σοβαρά!
Ἡ σκηνὴ ἐν Ἀθήναις.
Ὁ μικρὸς Τοτὸς κλαίει καὶ ὀδύρεται, διότι δὲν θέλει νὰ ὑπάγῃ εἰς τὸ σχολεῖον.
Ὁ πατὴρ καὶ ὁ διδάσκαλος προσπαθοῦν νὰ τὸν πείσουν.
— Βρὲ, παιδάκι μου, πρέπει νὰ μάθῃς γράμματα, γιατὶ χωρὶς αὐτὰ εἶνε κανένας ζῷον σήμερον. Τί ἐπάγγελμα θὰ κάμῃς χωρὶς γράμματα; Οὔτε παπᾶς δὲν 'μπορεῖς νά γίνῃς!
Καὶ ὁ μικρὸς Τοτὸς κλαίων πάντοτε:
— Νὰ, θὰ γίνω δάσκαλος!...
118
