Σελίδα:Ημερολόγιο Σκόκου (1886).djvu/110

Από Βικιθήκη
Αυτή η σελίδα δεν έχει ελεγχθεί ακόμη για πιθανά λάθη.
ΚΩΝΣΤ. Φ. ΣΚΟΚΟΥ

Σὰν δὲν ἤξευρες νὰ βράσῃς μακαρόνια
Ὅπλα! ὅπλα!!
Τί τὸν ἤθελες τὸν ἄνδρα χωρὶς δόντια
Ὅπλα! ὅπλα!!

ἢ τὸ περιπαθέστερον:

Ἐσὺ κοιμᾶσαι 'ς τὴ κουνουπιέρα
Κ' ἐγὼ γυρίζω νύκτα καὶ μέρα,

ἔνθα ὁ τρυφερὸς κωμαστὴς, μετὰ ὥριμον σκέψιν, κρίνει φρόνιμον νὰ παραληφθῇ καὶ αὐτὸς ὑπὸ τ' ἀραχνοϋφῆ παραπετάσματα παρθενικῆς κλίνης, ἀντὶ νὰ περιφέρηται τουρτουρίζων ἐν τῇ ὁδῷ.

* *

Τὴν φύσιν τῶν παρ' ἡμῖν κώμων καὶ τῶν κωμαστῶν οὐδεὶς βεβαίως ἀγνοεῖ. Ἐν τούτοις θὰ ἦτο ἀναγκαία μικρά τις διάκρισις. Πρόκειται πρῶτον περὶ τῶν εὐθύμων ἐκείνων ἀνθρώπων, οἵτινες κατόπιν μακαρίου πότου ἐν ὑπογείῳ οἰνοπωλείῳ, διατρέχουσι τὰς ὀδοὺς συμπεπλεγμένοι χαριέντως, παραπαίοντες καὶ ὠρυόμενοι, χωρὶς νὰ διανοηθῶσι νὰ σταματήσωσιν ὑπὸ τὰ παράθυρα σκληρᾶς τινος, διότι θὰ ἐδυσκολεύοντο καὶ τῆς ἰδίας των οἰκίας τὰ παράθυρα ν' ἀνεύρωσι, καὶ τῶν ἄλλων ἔπειτα τῶν κομψῶς πολλάκις ἐρωτολήπτων, τῶν τρυφερῶν φοιτητῶν, τῶν ὁποίων αἱ Ἀθῆναι συνήθως κλέπτουσι τὴν καρδίαν καὶ ἐκμυζῶσι τὸν ἐγκέφαλον, χαρίζουσαι εἰς αὐτοὺς ἀντὶ τούτων ἓν διδακτορικὸν δίπλωμα, ἢ τίτλον ἰσοβίου τελειοφοίτου. Οἱ πρῶτοι ἀφ' οὗ σπείσωσι τῷ Βάκχῳ καὶ ἐγκυκλοφορήσωσιν εἰς τὰς φλέβας των τὸν θεσπέσιον ῥητινίτην, ἐκχύνονται εὔθυμοι ἀνὰ τὰς συνοικίας καὶ συμπλέγδην διατρέχοντες τὰς ὀδοὺς ὠρύονται ἀγρίως καὶ αἱ ἄναρθροι αὐτῶν φωναὶ συνέρχονται ἐνίοτε καὶ σχηματίζονται εἰς ἀκανόνιστον ᾆσμα, ἵνα καταλήξωσι καὶ πάλιν εἰς ἀνάρθρους ἐπιφωνήσεις, παρακελεύσεις, στεναγμούς, βρυχηθμούς, βῆχας, ἀποχρέμψεις καὶ τὴν λεπτὴν συναυλίαν τῶν ἀηδῶν ἐκείνων ἤχων, τῶν ἐκφαινόντων τὰς ποικιλωτέρας ἐπαναστάσεις τοῦ νευρικοῦ


110