στὶ ἀνακτισμένην. Ἀλλ’ ἡ ἀνάκτισις αὐτῆς, ἡ κἂν τὸ ψήφισμα ν’ ἀνακτισθῇ, ἔγινεν ὀλίγους μῆνας πρὶν ὁ Καῖσαρ φονευθῇ· ὁ δὲ φόνος τοῦ Καίσαρος ἐσυνέβη κατὰ τὸ 710 ἔτος ἀπὸ κτίσεως Ῥώμης. Ἐὰν συλλογισθῶμεν τὴν ὁποίαν ἔκαμε μακρὰν περιήγησιν ὁ Στράβων τῆς γῆς διὰ νὰ συνάξῃ τὴν ἀναγκαίαν εἰς τὴν γεωγραφίαν του ὅλην, ταξειδεύσας, ὡς αὐτὸς λέγει, ἀπὸ τὴν Ἀρμενίαν ἕως τὴν Τυῤῥηνίαν, καὶ ἀπὸ τὸν Εὔξεινον Πόντον ἕως τὰ σύνορα τῆς Αἰθιοπίας, συμβαίνει νὰ ἦτο τριακονταετὴς τὴν ἡλικίαν τ’ ὀλιγώτατον, ὅταν ἴδε τὴν Κόρινθον, ἤγουν τὴν ἴδε… κατὰ τὸ 717 ἔτος ἀπὸ κτίσεως Ῥώμης . Πιθανὸν ἄρα ὅτι ἐγεννήθη, ὡς ὑποθέσαμεν, εἰς τὸ 687 ἔτος». (Προλεγ. σ, δ').
Τί τὸ ἐπάγον ἐνταῦθα εἰς τὴν ὑπόθεσιν ὅτι ὁ Στράβων δὲν ἴδε τὴν Κόρινθον, εἰμὴ μετὰ τὴν μακρὰν αὐτοῦ περιήγησιν; Δὲν εἶναι ἐξ ἐναντίας πιθανὸν ὅτι ἐκ παιδὸς ᾐσθάνθη τὴν εὐγενῆ καὶ ἀνυπέρθετον ἐπιθυμίαν νὰ ἐπισκεφθῇ τὴν Ἑλλάδα; Ἡ ἀληθὴς ἐποχὴ καθ’ ἣν ἴδε τὴν πόλιν ταύτην νεωστὶ ἀναληφθεῖσαν ὑπὸ Ῥωμαίων[1], ἐσημειώθη ἀκριβῶς ὑπ’ αὐτοῦ τοῦ συγγραφέως· «Προσορμισθεὶς, λέγει[2] ἐν Γυάρῳ, ἐγνώρισα μικρὰν τινα κώμην συνοικουμένην ὑπὸ ἁλιέων μέλλοντες δὲ ν’ ἀποπλεύσωμεν, ἐδέχθημεν εἰς τὸ πλοῖον μας τῶν ἁλιέων τινὰ πεμπόμενον πρεσβευτὴν πρὸς τὸν Καίσαρα· ἦτο δὲ ἐν Κορίνθῳ ὁ Καῖσαρ βαδίζων ἐπὶ τὸν θρίαμβον τὸν Ἀκτιακόν». Ἀλλ’ ἡ ἐν Ἀκτίῳ νίκη συνέβη τῷ 723, καὶ ὁ ἐπ’ αὐτῇ θρίαμβος τῷ 725· ὅθεν, εἰ μὲν τὸ ψήφισμα τὸ περὶ ἀνακτίσεως τῆς Κορίνθου ἐξῆλθε τῷ 710, καὶ πόλις τό-
