Σελίδα:Ελληνομνήμων Αρ.1 (1843).djvu/33

33

ΕΛΛΗΝΟΜΝΗΜΩΝ

μώδεις κονιορτοὺς ἀπὸ τὰ περιθαλάσσια, καὶ τὰ φύλλα τῶν δένδρων στριπτὰ, ἀπὸ τὴν δύναμιν τοῦ ἀνέμου σκορπισμένα εἰς τὸν ἀέρα μὲ συνοδείαν πλείστων ἑτέρων λεπτῶν πραγμάτων, καὶ τὰ δένδρα καὶ τὰ χορτάρια γερμένα εἰς τὴν γῆν, σχεδὸν νὰ φανερόνουν πῶς θέλουν νὰ συνακολουθήσουν τὸν δρόμον τῶν ἀνέμων, μὲ τοὺς κλάδους γερμένους ἔξω ἀπὸ τὸ φυσικὸν μὲ παράστροφα καὶ σχισμένα φύλλα, καὶ οἱ ἄνθρωποι ὁποῦ εὑρίσκονται, μέρος κοιτόμενοι καὶ διπλωμένοι μὲ τοὺς χιτῶνας καὶ ἀπὸ τὴν κόνιν παρ' ὀλίγον ἀγνώριμοι· καὶ ἐκεῖνοι ὁποῦ στέκονται ὀρθοὶ νὰ ἦναι ἀπὸ κᾄποιον δένδρον συμπλεγμένοι διὰ νὰ μὴ τοὺς σέρνῃ ὁ ἄνεμος· ἕτεροι μὲ τὰς χεῖρας εἰς τὰ ὄμματα διὰ τὴν κόνιν καὶ κλιτοὶ εἰς τὴν γῆν, καὶ τοὺς χιτῶνας καὶ τὰς τρίχας ἴσα εἰς τὸν δρόμον τοῦ ἀνέμου. Ἡ θάλασσα θολωμένη καὶ ταραχώδης, γεμάτη ἀπὸ ἄσπρους ἀφροὺς ἀνάμεσα εἰς τὰ ὑψωμένα κύματα, καὶ ὁ ἄνεμος νὰ σηκόνῃ ἀναμέσον τοῦ συγχισμένου ἀέρος ἀπὸ τὸν πλέον λεπτὸν ἀφρὸν εἰς σύγκρισιν τῆς πυκνῆς καὶ χοντροειδοῦς καταιγίδος . Τὰ πλεούμενα ὁποῦ ἔσωθεν εὑρίσκονται, μερικὰ ποιεῖς μὲ ἄρμενον σχισμένον, καὶ τὰ σχίσματά του ἀνεμίζονται ἀναμεταξὺ τοῦ ἀέρος, συντροφευμένα μέ τινα σχοινίον κομμένον. Κᾄποιον ὁμοίως μὲ τὰ κατάρτια διεῤῥηγμενα, γερμένα μὲ τὸ πλοῖον πλαγίως καὶ συνθλασμένα ἀνάμεσα εἰς τὰ τεταραγμένα κύματα, καὶ οἱ ἄνθρωποι φωνάζοντες νὰ ἀγκαλίζουν τὸ ἐπίλοιπον σκάφος. Κάμνεις τὰ νέφη διωγμένα ἀπὸ τοὺς βιαίους ἀνέμους, κτυπημένα εἰς τὰς ὑψηλὰς κορυφὰς τῶν βουνῶν. Ποιεῖς καὶ εἰς ἐκεῖνα ἀποσπασμένα στριψίματα εἰς τὴν σύγκρισιν τῶν κυμάτων, ὅταν κτυποῦσι εἰς ταῖς ξέραις· ὁ ἀὴρ