λείψανα ἀρχαίων τειχῶν καὶ κτισμάτων φαίνονται ἐπί τινος ἀποκρήμνου τόπου παρὰ τὴν Καϋμένην χώραν καὶ ἀλλαχοῦ.
Εἶχεν ἡ πόλις τῶν Μεθάνων ἱερὸν τῆς Ἴσιδος, καὶ ἐν τῇ ἀγορᾷ αὐτῆς ἦσαν ἱδρυμένα τὰ ἀγάλματα τοῦ Ἑρμοῦ καὶ τοῦ Ἡρακλέους[1]. Ἐπὶ Ῥωμαίων ἦτον, ὡς φαίνεται, εὐυπόληπτος καὶ αὐτόνομος, διότι ἔχομεν νομίσματα αὐτῆς χαλκᾶ φέροντα ἐκτύπους τὰς εἰκόνας Μάρκου τοῦ Αὐρηλίου, Σεπτιμίου τοῦ Σευήρου, Ἰουλίας τῆς Δόμνας, τοῦ Καρακάλλα καὶ Γέτα μετ’ ἐπιγραφῆς ΜΕΘΑΝΑΙΩΝ[2].
Δύο ἐπιγραφὰς ἀνεκάλυψεν αὐτοῦ ὁ Dodwell, τὰς ὁποίας ματαίως ἔπειτα ἡμεῖς ἀνεζητήσαμεν. Ἀναγινώσκονται δὲ τώρα μετὰ διορθώσεων καὶ ἀναπληρωμάτων ἐν τῷ Corpus Inscriptionum Graecarum τοῦ Boeckh[3]. Ἡ πρώτη ἐχαράχθη εἰς τιμὴν τοῦ βασιλέως τῆς Αἰγύπτου Πτολεμαίου τοῦ Φιλομήτορος καὶ τῆς γυναικὸς αὐτοῦ Κλεοπάτρας. Σώζονται δὲ ὁλόκληροι αὐτῆς μόναι σχεδὸν, αἱ λέξεις « ὑπὲρ βασιλέως Πτολεμαίου καὶ βασιλίσσης Κλεοπάτρας θεῶν φιλομητόρων... θεοῖς μεγάλοις εὐεργέταις », διότι ὁ λίθος ἐπὶ τοῦ ὁποίου ἦτο κεχαραγμένη ἔκειτο ἐν θαλάσσῃ καὶ τὸ πλεῖστον αὐτοῦ ἦτο παντελῶς ὑποβρύχιον. Ἡ δὲ δευτέρα εἰς δωρικὴν διάλεκτον ἐπὶ γλαυκοῦ μαρμάρου ἔκειτο ἔν τινι ἐπὶ τῆς ἀκροπόλεως κατηδαφισμένῃ ἐκκλησία, φέρουσα τὰ ἑξῆς « Διονύσιον ἀγαθὰν πολιτείαν πολιτευσάμενον, γενόμενον δὲ Πανέλληνα, Ἑρμογένης τὸν θεῖον, κατὰ τὴν βούλησιν τοῦ πατρὸς, τὸν ῥήτορα ». Μέχρι τοῦ Θ' αἰῶνος τὰ Μέθανα ἠξιοῦντο τοῦ ὀνόματος τῆς πόλεως, διότι συναριθμοῦνται εἰς τὸν Συνέκδημον τοῦ Ἱεροκλέους μεταξὺ τῶν ἑβδομήκοντα ἐννέα πόλεων τῆς ὑπὸ ἀνθυπάτου κυβερνωμένης ἐπαρχίας τῆς Ἑλλάδος ἢ Ἀχαΐας.
