Τροιζηνίας, εἶναι πρόδηλον ὅτι ἔνθα ὁ αὐτὸς συγγραφεὺς λέγει παρακατιὼν « ἐντὸς δὲ τοῦ ἰσθμοῦ τῆς Τροιζῆνος ὅμορός ἐστιν Ἑρμιόνη», κακῶς ὁ Γάλλος αὐτοῦ μεταφραστὴς ἐξηγεῖ Hermione ville limitrophe de Troezène est dans la mêmme presqu’île, ταυτὸν εἰπεῖν «ἡ Ἑρμιόνη καὶ ἡ Τροιζήν κεῖνται ἐπὶ τῆς χερσονήσου τῶν Μεθάνων».
Ὁ ἰσθμὸς κεῖται μεταξὺ τῶν ὁρέων τῶν Μεθάνων καὶ τῆς Τροιζηνίας, μεθ’ ἧς ἀποσχηματίζει πρὸς ἀνατολὰς λιμένα τινὰ, ἐκ τῆς στενότητος αὐτοῦ ὀνομασθέντα Στενόν. Ἐπὶ τοῦ ἄτλαντος τῆς τελευταίας ἐν Βενετίᾳ ἐκδόσεως τῆς περιοδείας τοῦ Ἀναχάρσιος ὁ λιμὴν οὗτος φέρεται ὑπὸ τὸ ὄνομα Scaonite, ἀλλ’ ἐπὶ τίνι μαρτυρία ἀγνοοῦμεν· ἴσως ἀναγινώσκεται οὕτως ἐν τῷ πρωτοτύπῳ. Ὅπως ἂν ἔχῃ τὸ περὶ τούτου, εἶναι προφανὲς ὅτι ὁ γράψας εἶχε βέβαια κατὰ νοῦν τὸ Σχοινίτης, τουτέστι τὸν λιμένα Σχοινοῦντα[1], τὸν ἐν τῷ στενωτέρῳ τοῦ Ἰσθμοῦ τῆς Κορίνθου κείμενον καὶ ὀνομαζόμενον σήμερον Καλαμάκι, ἴσως ἀπὸ τῶν σύνεγγυς λιμνοφυῶν καλάμων, ὥσπερ ἐκ παραλλήλου πιθανῶς λόγου ἐκάλεσαν αὐτὸν οἱ ἀρχαῖοι Σχοινοῦντα ἀπὸ τῶν ἐκεῖ παραφυομένων σχοίνων. Καὶ οὐδεμίαν ἔχω ἀμφιβολίαν ὅτι αὐτὸς οὗτος εἶναι καὶ ὁ παρὰ Πλινίῳ[2] portus Coenites, ἐξ ἡμαρτημένης βέβαια γραφῆς, διορθωτέας εἰς τὸ portus Schoenites. Πρὸς δυσμὰς, μικρὸν ὑπερκείμενος τοῦ ἰσθμοῦ τῶν Μεθάνων ἀπαντᾶται καὶ ἕτερος λιμὴν, ἀπὸ τοῦ ἐκεῖ βάθους τῶν ὑδάτων ὀνομαζόμενος Βαθύ. Εἰς τὸν χάρτην, τὸν ὁποῖον διέγραψεν ἡ κατὰ τὴν Πελοπόννησον ἐπιστημονικὴ ἐπιτροπὴ, καὶ ἐκ τοῦ ὁποίου πρὸς ὁδηγίαν τῶν ἡμετέρων ἀναγνωστῶν παρελάβομεν τὸ ἐνταῦθα παρασυναπτόμενον μέρος παριστάνον τὴν περὶ ἧς ὁ λόγος χερσόνησον, ἡ πόλις τῶν Μεθάνων, ἔνθα νῦν φαίνονται ἀρχαῖα ἐρείπια, τάσσεται ὑπὸ τὸ Μεγαλοχώριον. Ὁ Στράβων καὶ ὁ Παυσανίας οὐ-
