Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σελίδα:Ελεγεία και Σάτιρες.djvu/22

Από Βικιθήκη
Αυτή η σελίδα έχει εγκριθεί.

Ἄλογα μαῦρα, θίασος ἱπποδρομίου, πετοῦνε
οἱ σκέψεις τώρα, φεύγοντας τὴ μάστιγα τοῦ λόγου.
Κ' εἶμαι ἕνας κλόουν τραγικὸς, ποὺ οἱ ἄνθρωποι θὰ δοῦνε
νὰ παίζη, νὰ συντρίβεται μὲ τὴν ὁπλὴ τοῦ ἀλόγου.

19