Σελίδα:Ελεγεία και Σάτιρες.djvu/13

Από Βικιθήκη
Αυτή η σελίδα έχει εγκριθεί.

Ὅλα τὰ πράγματά μου ἔμειναν ὅπως
νἄχω πεθάνει πρὶν ἀπὸ καιρούς.
Σκόνη στὴ σκόνη ἐγέμισεν ὁ τόπος,
καὶ γράφω μὲ τὸ δάχτυλο σταυρούς.

Ὅλα τὰ πράγματά μου ἀναθυμοῦνται
μιὰν ὥρα ποὺ περάσαμε μαζί,
σ' ἐκείνη τὰ βιβλία μου λησμονοῦνται,
σ' ἐκείνη τὸ ρολόι ἀκόμα ζῆ.

Ἤταν εὐτυχισμένη τότε ἡ ὥρα,
ἤταν ἕνα δείλι ζωγραφιστό.
Ἔχω πεθάνει τόσα χρόνια τώρα,
κ' ἔμεινε τὸ παράθυρο κλειστό.

10