Αυτή η σελίδα έχει εγκριθεί.
ΥΣΤΕΡΟΦΗΜΙΑ
Τὸ θάνατό μας χρειάζεται ἡ ἄμετρη γύρω φύση
καὶ τὸν ζητοῦν τὰ πορφυρὰ στόματα τῶν ἀνθῶν.
Ἄν ἔρθη πάλιν ἡ ἄνοιξη, πάλι θὰ μᾶς ἀφίση,
κ' ὕστερα πιὰ μήτε σκιὲς δὲν εἴμεθα σκιῶν.
Τὸ θάνατό μας καρτερεῖ τὸ λαμπρὸ φῶς τοῦ ἡλίου.
Τέτια θὰ δοῦμε ἀκόμη μιὰ δύση θριαμβικὴ,
κ' ὕστερα φεύγουμεν ἀπὸ τὰ βράδια τοῦ Ἀπριλίου,
στὰ σκοτεινὰ πηγαίνοντας βασίλεια πέρα κεῖ.
Μόνο μπορεῖ νὰ μείνουνε κατόπι μας οἱ στίχοι,
δέκα μονάχα στίχοι μας νὰ μείνουνε, καθὼς
τὰ περιστέρια, ποὺ σκορποῦν οἱ ναυαγοὶ στὴν τύχη
κι ὅταν φέρουν τὸ μήνυμα δὲν εἶναι πιὰ καιρός.
7
