Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
304
ΤΟ ΩΡΟΛΟΓΙ ΜΟΥ.
Ἡ νύχτα μυρωμένη,
Καὶ ὁ Φίλιππος κ’ ἐγὼ
Σὲ ἁμάξι εἴμασθε οἱ δυὸ
Ἐξαπλωμένοι.
Καὶ νὰ καὶ τὸ φεγγάρι
Ἀνέβαινεν ἐκεῖ,
Στὰ δένδρα μεταξὺ,
Μὲ τόση χάρι.
Ἀραδωτὰ περνοῦσαν,
Καὶ ἔλεγα ποῦ θολὰ
Δαιμόνια εἰς τὴ φωτιὰ
Χοροπηδοῦσαν.
— Γλυκειὰ ’ναι ἡ νύχτα, στάσου
Ὀλίγον, ἁμαξᾶ,
Κατέβαινε σιγὰ
Μὲ τἄλογά σου. —
Ἤμουν εἰς πανηγύρι
Χωρὶς νὰ φαντασθῶ
Τί μ’ ἔμελλε νὰ ἰδῶ
Εἰς τὸ γεφύρι.
