Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
299
Μύρο τοῦ πόνου χύνει
Τὸ δάκρυ· τοὺς κλαυθμοὺς
Ἀπὸ τοὺς οὐρανοὺς
Ἄκουσε ἐκείνη!
Ὄχι, δὲν εἶναι ἀπάτης
Ὀνείρατα θολά.
Χῦσε τὴ μελῳδιὰ
Στὰ μάρμαρά της.
Εἰς κάθε σου τραγοῦδι
Ῥαγίζεται ἡ καρδιά,
Τὰ δάκρυα ἔχει δροσιὰ
Κάθε λουλοῦδι.
Ὤ, μόνη μιὰ μᾶς μένει
Παρηγοριὰ πικρή
Ἂχ κλαύσωμεν μαζῆ
Οἱ πονεμένοι,
Ἐσὺ τὴν ἀκριβή σου,
Τὸν ἀκριβό μου ἐγώ,
Ἀγγέλους τώρα δυὸ
Τοῦ παραδείσου.
