Λίνσιον, ἐπὶ τῆς δεξιᾶς ὄχθης τοῦ Δουνάβεως, ἐμπορικὴ καὶ βιομήχανος πόλις, τεχνουργοῦσα πολλὰ ὑφάσματα παμβακηρὰ καὶ μάλλινα, πρωτεύουσα Διοικήσεως (κατ. 25 χιλ.).
5. Ἡ Στυρία πρὸς Ν. (Δουκάτον τῆς Στυρίας πληθ. 900,000). Τὸ βόρειον μέρος τῆς χώρας εἶναι ὀρεινὸν, τὸ δὲ μεσημβρινὸν ἔχει εὐφόρους λόφους ἀμπέλων καὶ ὀπωροφόρων δένδρων· ὑπάρχουσι δὲ καὶ μεταλλεῖα σιδήρου ἐξαιρέτου, καὶ ἡ σιδηρουργικὴ εἶναι ἡ κυριωτέρα βιομηχανία τῶν κατοίκων, κατασκευαζόντων ὅπλα καὶ ἐργαλεῖα διάφορα.
Τῆς διοικήσεως πρωτεύουσα εἶναι ἡ Γραίτση, ἢ τὸ Γραίτσιον (Gratz κάτ. 40 χιλ.) βιομήχανος καὶ ἐμπορικὴ, ἐπὶ σιδηροδρόμου τοῦ ἄγοντος ἀπὸ Βιέννης εἰς Λαϋβάχην καὶ Τεργέστην, ἔχουσα καὶ πανεπιστημεῖον ἀπὸ τοῦ 1586 συστηθέν.
6. Ἰλλυρία ἢ Ἰλλυρικὸν βασίλειον (πληθ. 1,240,000) ὀνομασθὲν κατὰ τὸ 1814, ὅτε ἡ Αὐστρία ἔλαβεν αὖθις εἰς τὴν κυριαρχίαν αὐτῆς αὐτοὺς τοὺς τόπους· περιλαμβάνει δὲ τὰς παλαιὰς ἐπαρχίας τῆς Καρινθίας, Καρνιόλης, Φριούλης, Τεργέστης καὶ Ἰστρίας. Διαιρεῖται δὲ νῦν εἰς δύο διοικήσεις, ἐξ ὧν ἡ μὲν ἔχει πρωτεύουσαν τὴν Λαϊβάχην, ἡ δὲ τὴν Τεργέστην.
Λαϊβάχη ἢ Λουβιάνα (κάτ. 15 χιλ:) πρωτεύουσα τῆς Ἰλλυρίας εἰς τὴν Καρνιόλην ἐπὶ τοῦ σιδηροδρόμου τοῦ ἄγοντος εἰς Βιέννην διὰ Γραίτσης. — Κλαγεμφούρδη (κατ. 10 χιλ:) πρωτεύουσα τῆς Καρινθίας, πλουσία εἰς μεταλλεῖα σιδήρου καὶ μολύβδου. — Τεργέστη (Τεργέσται κάτ. 75 χιλ:) ἐμπορικωτάτη πόλις, παράλιος τῆς Αὐστριακῆς Αὐτοκρατορίας, εἰς τὸν μυχὸν τοῦ Ἀδριατικοῦ κόλπου κειμένη, εἰς τὴν ὁποίαν καὶ Ἕλληνες κατοικοῦσι πάμπολλοι ([1]). Ὀλίγον πρὸς Β: κεῖνται καὶ τὰ περίφημα μεταλλεῖα τοῦ ὑδραργύρου τὰ ἐπονομαζόμενα τῆς Ὑδρίας, μικρᾶς πόλεως ὀρεινῆς, κατοικουμένης ὑπὸ 4 χιλ. κατ. — Καποδιστρία, ἄλλη πόλις (κάτ. 5 χιλ.) ἐπὶ τῆς χερσονήσου τῆς Ἰστρίας κειμένη, ὅθεν ἐξάγεται ἅλας θαλάσσιον.
προς το κεντρον τοποι. ἀπὸ Δ: πρὸς Ἀν: (ἀρχίζοντες ἀπὸ τὰ πρὸς τὰς Κάτω Χώρας σύνορα).
375. Τὸ Μέγα Δουκάτον τοῦ Λουξεμβούργου (πληθ. 158 χιλ.) ἀνήκει εἰς τὸν βασιλέα τῆς Ὁλλανδίας, διὰ τὸ ὁποῖον
- ↑ Τὸ ἐμπόριον τῆς πόλεως ταύτης ἔλαβε μεγίστην αὔξησιν ἐν τῇ Ἀνατολῇ ἀπὸ τῆς συστάσεως τῆς Ἑταιρίας τῶν ἀτμοκινήτων, τῆς ἐπονομαζομένης τοῦ Λόϋδ, ἑδρευούσης ἐν Τεργέστῃ· νῦν δὲ ἡ πόλις αὕτη λαμβάνει καὶ ἄλλην σημασίαν μεγαλητέραν καὶ διὰ τὸ ἐσωτερικὸν τῆς Αὐτοκρατορίας, ἀνοιχθέντος ἐσχάτως (κατὰ Ἰούλιον 1857) τού συστηθέντος σιδηροδρόμου ἀπ’ αὐτῆς μέχρι Λαϋβάχης, ὅς τις ἐκεῖθεν διὰ Γραιτσίου καταντᾷ εἰς Βιέννην
