κωμοπόλεως Πολιανῆς, καὶ εἶναι μία ἐκ τῶν ἀρχαίων καὶ ἐπισήμων γενεῶν τῆς Πελοποννήσου. Παλαιότερα δὲ ὁ Παναγιώτης Δικαῖος πατὴρ τοῦ Ἀναγνώστου, τοῦ Νικήτα καὶ τοῦ Κωνσταντίνου, εἶχεν ἐπισημότητα παρὰ τῇ Τουρκικῇ Ἐξουσίᾳ.
(Ἡ βιογραφία τοῦ ἀνδρὸς τούτου ἐξεδόθη τῷ 1868).
Οὗτος ὑπῆρξε στρατιωτικὸς καὶ ὑπηρέτησε τὴν πατρίδα ὡς τοιοῦτος, παρακολουθῶν πάντοτε τὸν μεγαλουργὸν Ἀρχιμανδρίτην Φλέσαν. Ἔπεσε δὲ μαχόμενος κατὰ τὴν ἐν Μανιάκι ἔνδοξον ἐκείνην μάχην, διότι καθ’ ἣν ὥραν οἱ Τοῦρκοι ἐπήδησαν εἰς τὸ ὀχύρωμα τοῦ θείου του Φλέσα καὶ ἐλιανίζοντο μὲ τὰ σπαθιὰ, οὗτος διὰ νὰ προφυλάζῃ τὸν θεῖόν του νὰ μὴν τὸν σπαθίζουν οἱ Τοῦρκοι, τὸν ἀγκάλιασε καὶ οὕτως ἔπεσαν καὶ οἱ δύω μαζύ.
Οὗτος ἦτον υἱὸς τοῦ Παναγιώτου Δικαίου, ὡς εἴρηται. Εἰς δὲ τὴν Πολιανὴν ὑπῆρχον δύω Νικῆται, ὁ Νικήτας Φλέσας, καὶ οὗτος περὶ τοῦ ὁποίου ἤδη λέγομεν. Ἐγένετο γαμβρὸς τοῦ Θ. Κολοκοτρώνη, λαβὼν εἰς γυναῖκα τὴν θυγατέρα του. Πρὸ τῆς ἐπαναστάσεως
