ἀγῶνα ἀπ’ ἀρχῆς μέχρι τέλους, καὶ δαπανῶν εἰς τὰς ἀνάγκας τῆς πατρίδος ἐξ ἰδίων του.
Οὗτος κατήγετο ἐξ Ἀνδραβίδας τῆς Γαστούνης. Ὑπῆρξεν ὁ καλλίτερος στρατιωτικὸς πολεμήσας παντοῦ, καὶ ἰδίως εἰς τὴν περίφημον μάχην τῆς 9 Μαρτίου 1822 κατὰ τὴν πολιορκίαν τῶν Πατρῶν ἠνδραγάθησε. Τότε δὲ ἦτο μὲ τὸ σῶμα τοῦ Κωνσταντῆ Πετιμεζᾶ. Εὑρέθη καὶ εἰς ἄλλας πολλὰς μάχας, καὶ εἰς τὴν πρώτην κατὰ τὸ χωρίον Λαντσόϊ πρὸς τοὺς Λαλαίους Τούρκους μάχην, καὶ τέλος ὑπῆγε καὶ εἰς Μεσολόγγιον ὅταν ἐπολιορκεῖτο.
Οὗτοι οἱ τρεῖς ἀδελφοὶ ὠνομάζοντο Δημήτριος, Ἀναστάσιος καὶ Μιχάλης. Κατὰ δὲ τὰς ἀρχὰς τῆς ἐπαναστάσεως ἐνεφανίσθησαν ὑπὸ τὸν Δημήτριον Παπατσώνην καὶ ἔλαβον μέρος εἰς ὅλους τοὺς πολέμους τῆς Τριπολιτσᾶς, εἰς τοὺς ὁποίους καὶ ὁ Παπατσώνης ἐπολέμησε, καὶ διεκρίθησαν ὡς καλλοὶ πολεμισταί. Ἁλωθείσης δὲ τῆς Τριπολιτσᾶς, οἱ Καραμεραίοι ὑπῆγον εἰς τὸν Κολοκοτρώνην, καὶ ὡς σωματᾶρχαι πανταχοῦ παρευρέθησαν, διότι καὶ οἱ τρεῖς ὄντες ἑνωμένοι ἀπετέλουν σῶμα δυνατόν. Μετὰ δὲ τὴν ἐλευθερίαν τοῦ ἔθνους πρῶτοι ἀπεφάσισαν νὰ κατοικήσουν εἰς τοῦ
