Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ρώτα και την καρδούλα μου

Από Βικιθήκη
Ρώτα και την καρδούλα μου
Συγγραφέας:


Έρωτα, να ημπόρεσες ποτέ σου κι άλλον ένα
να βρης απ' όσους πλήγωσες πιστόν ωσάν κι εμένα;
Υπομονή, στα βάσανα όπου τραβάει η καρδιά μου,
είδες να έχη κι άλλη μια, να ζήσης, Έρωτά μου;
Φθοροποιόν και άσπλαχνον ο κόσμος σ' ονομάζουν,
ως και οι ίδιοι σκλάβοι σου σκληρότατο σε κράζουν.
Ρώτα και την καρδούλα μου την παραφλογισμένη,
πως στην πληγή της χαίρεται πολύ ευχαριστημένη.
Όσο τα βάσανα σ' αυτή, τους πόνους αβγατίζεις,
τόσο και πλιότερη ηδονή στα φύλλα της χαρίζεις.
Στιγμή μικρής ανακωχής μη θέλης να της δώσης,
μη αργής, αν περισσότερο μπορής να την πληγώσης.
Υπήκοος ασάλευτος θα βρίσκωμαι κοντά σου,
και θα φιλώ μ' υπομονή τ' ανίκητα δεσμά σου.
Να καυχηθής δε γίνεται πως τάχα ο άλυσός σου
ωσάν κι εμένα να κρατάη τινά στον ορισμό σου.
Η εδική μου η καρδιά ζιη μοναχά, κινιέται,
καθόσο οχ τις σαγίτες σου βαθύτερα κεντιέται.