Προς ζητήσαντά με στίχους (δεύτερο)
| Προς ζητήσαντά με στίχους Συγγραφέας: |
Εστερήθη η ψυχή μου εις τον κόσμον παν ωραίον
και η ασθενής μου λύρα έπαυσε να ψάλλει πλέον.
Τότ' εφλέγετο σ' το ψάλλειν ο πυρήν των ιδεών μου,
φως από τον ζωογόνον όταν είχον ήλιόν μου.
Φύσ' η σφαίρα στρεφομένη πλην περί τον άξονά της
με εστέρησεν εκείνου και μ' εκάλυψ' η σκιά της.
Ήδη πλέον την ψυχήν μου μαύρη νυξ κατακαλύπτει
και την λύραν μου σιγώσαν στο βαθύ της λόγο κρύπτει.
Και αυτά τα δύο έπη, τους δραπέτας της σιγής μου,
τα εξώθησεν η λύπη εκ του βάθους της ψυχής μου.