Παλατινή Ανθολογία/XII/32 Θυμοκλή
< Παλατινή Ανθολογία | XII
| ←Βιβλίο 12o, 31 | AP ΧII 32 Μέμνῃ που, μέμνῃ, ὅτε τοι ἔπος ἱερὸν εἶπον Συγγραφέας: Παλατινή Ανθολογία, XII (βιβλίο 12ο, Μούσα Παιδική) |
Βιβλίο 12o, 33→ |
| Μέμνῃ που, μέμνῃ, ὅτε τοι ἔπος ἱερὸν εἶπον, Θυμοκλή, Παλατινή Ανθολογία, Βιβλίο 12ο, Επίγραμμα 32 (AP ΧII 32) |
ΧII 32 Θυμοκλή[Επεξεργασία]
- Μέμνῃ που, μέμνῃ, ὅτε τοι ἔπος ἱερὸν εἶπον · Ὥρη κάλλιστον, χὤρη ἐλαφρότατον ·
- ὥρην οὐδ' ὁ τάχιστος ἐν αἰθέρι παρσύθη ὄρνις · νῦν, ἴδε, πάντ' ἐπὶ γῆς ἄνθεα σεῦ κέχυται.
- Σου είπα ένα λόγον ιερό, πιστεύω τον θυμάσαι :«Τα νιάτα είναι πανέμορφα μά γρήγορα περνούν».
- Τα νιάτα το πιο γρήγορο πουλί δεν τα προφταίνει. Και τώρα κοίτα, τ’ άνθη σου στή γής όλα σκορπούν.