Παλατινή Ανθολογία/XI/361 Αυτομέδοντος
| ←Βιβλίο 11o, 360 | AP XI 361 ἡμίονοι σύγγηροι ἐμὴν κομέουσιν ἀπήνην Συγγραφέας: Παλατινή Ανθολογία, XI (βιβλίο 11ο) |
Βιβλίο 11o, 362→ |
| ἡμίονοι σύγγηροι ἐμὴν κομέουσιν ἀπήνην, Αυτομέδων επιγραμματοποιός, Παλατινή Ανθολογία βιβλίο 11ο, επίγραμμα 361 (AP XI 361) |
XI 361 Αυτομέδοντος
[Επεξεργασία]ἡμίονοι σύγγηροι ἐμὴν κομέουσιν ἀπήνην, ταῖσιν Ὁμηρείοις πάντα Λιταῖς ἴκελαι,
χωλαί τε, ῥυσαί τε, παραβλῶπὲς τ᾽ ὀφθαλμώ, Ἡφαίστου πομπή, σκύτινα δαιμόνια,
οὔ ποτε γευσάμεναι, μὰ τὸν Ἥλιον, οὐδ᾽ ἐν ὀνείρῳ, οὐ θέρεος κριθήν, οὐκ ἔαρος βοτάνην.
τοὔνεκ᾽ ἐμεῦ μὲν ἕκητι βίον ζώοιτε κορώνης ἢ ἐλάφου, κενεὴν ἠέρα βοσκόμεναι.
μετάφραση: Παλατινή Ανθολογία/XI/361 μετάφραση
XI 361 Αυτομέδοντος
[Επεξεργασία]Δυο γάϊδαροι, γέροι και οι δυο, την άμαξά μου σέρνουνε, με του Ομήρου τους Ύμνους μοιάζουν
κουτσοί, ζαρωμένοι, που το ένα τους μάτι χάνει, πομπή του Ηφαίστου, δαίμονες με δέρμα
που δεν γεύονται ποτέ, μα τον Ήλιο, ούτε στ' όνειρό τους, ούτε του καλοκαιριού κριθάρι, ούτε της άνοιξης τα χόρτα,
αυτοί λοιπόν, για μένα, στο όνομα του θεού, ας ζουν ζωή κόρακα ή ελαφιού, αρκεί να βόσκουν κενό αέρα