Παλατινή Ανθολογία/V/2 Την καταφλεξίπολιν Σθενελαΐδα
< Παλατινή Ανθολογία | V
| ←Βιβλίο 5o, 1 | AP V 2 Την καταφλεξίπολιν Σθενελαΐδα Συγγραφέας: Παλατινή Ανθολογία, V (βιβλίο 5ο, Ερωτικά επιγράμματα) |
Βιβλίο 5o, 3→ |
| Την καταφλεξίπολιν Σθενελαΐδα, αγνώστου, Παλατινή Ανθολογία, βιβλίο 5ο, επίγραμμα 2 (AP V 2) |
V2 Αδέσποτον
[Επεξεργασία]Τὴν καταφλεξίπολιν Σθενελαΐδα, τὴν βαρύμισθον, τὴν τοῖς βουλομένοις χρυσόν ερευγομένην,
γυμνήν μοι διὰ νυκτὸς ὅλης παρέκλινεν ὄνειρος, ἄχρι φίλης ἠοῦς προῖκα χαριζομένην.
Οὐκέτι γουνάσομαι τὴν βάρβαρον, ουδ' επ' ἐμαυτῷ κλαύσομαι, ὕπνον ἔχων ἐκείνα χαριζόμενον.
(Ενώ αναφέρεται ως αγνώστου, ο Marcus Boas το αποδίδει στον Ρουφίνο)[1]
Αναφορές
[Επεξεργασία]- ↑ Die sylloge Rufiniana, Markus Boas, 1920
μετάφραση: Παλατινή Ανθολογία/V/2 μετάφραση
V2 Αδέσποτον
[Επεξεργασία]- Την πυρπολήτρα Σθενελαΐδα, την πανάκριβη, αυτήν που από όσους την ποθούν χρυσό ξαφρίζει
- γυμνή, ολόκληρη τη νύχτα, μου την έφερε όνειρο, και μέχρι τη γλυκιά αυγή την προίκα της χαρίζει
- Δε θα πέσω ξανά ικέτης στα γόνατα της άπονης, ούτε και θα κλαίγομαι, αφού θα έχω τον ύπνο να μου την χαρίζει