Μετάβαση στο περιεχόμενο

Παλατινή Ανθολογία/V/294 Αγαθία

Από Βικιθήκη
AP V 294 Ἡ γραῦς ἡ φθονερὴ παρεκέκλιτο γείτονι κούρηι
Συγγραφέας:
Παλατινή Ανθολογία, V (βιβλίο 5ο, Ερωτικά επιγράμματα)
Ἡ γραῦς ἡ φθονερὴ παρεκέκλιτο γείτονι κούρηι, Αγαθία του Σχολαστικού, Παλατινή Ανθολογία, βιβλίο 5, επίγραμμα 294 (AP V 294)


V 294 Αγαθία

[Επεξεργασία]
Ἡ γραῦς ἡ φθονερὴ παρεκέκλιτο γείτονι κούρηι, δόχμιον ἐν λέκτρωι νῶτον ἐρεισαμένη
προβλὴς ὥς τις ἔπαλξις ἀνέμβατος· οἷα δ' ἐπ' ἦρι ἔσκεπε τὴν κούρην ἁπλοὶς ἐκταδίη.
καὶ σοβαρὴ θεράπαινα πύλας σφίγξασα μελάθρου κεῖτο χαλικρήτωι νάματι βριθομένη.
ἔμπης οὔ μ' ἐφόβησαν· ἐπεῖ στρεπτῆρα θυρέτρου χερσὶν ἀδουπήτοις βαιὸν ἀειράμενος
φρυκτοὺς αἰθαλόεντας ἐμῆς ῥιπίσμασι λώπης ἔσβεσα, καὶ διαδὺς λέχριος ἐν θαλάμωι
τὴν φύλακα κνώσσουσαν ὑπέκφυγον· ἦκα δὲ λέκτρου νέρθεν ὑπὸ σχοίνοις γαστέρι συρόμενος,
ὠρθούμην κατὰ βαιόν, ὅπηι βατὸν ἔπλετο τεῖχος· ἄγχι δὲ τῆς κούρης στέρνον ἐρεισάμενος
μαζοὺς μὲν κρατέεσκον, ὑπεθρύφθην δὲ προσώπωι μάστακα πιαίνων χείλεος εὐαφίηι.
ἦν δ' ἄρα μοι τὰ λάφυρα καλὸν στόμα, καὶ τὸ φίλημα σύμβολον ἐννυχίης εἶχον ἀεθλοσύνης.
οὔπω δ' ἐξαλάπαξα φίλης πύργωμα κορείης, ἀλλ' ἔτ' ἀδηρίτωι σφίγγεται ἀμβολίηι.
ἔμπης ἢν ἑτέροιο μόθου στήσωμεν ἀγῶνα, ναὶ τάχα πορθήσω τείχεα παρθενίης,
οὐδ' ἔτι με σχήσουσιν ἐπάλξιες· ἢν δὲ τυχήσω, στέμματα σοὶ πλέξω, Κύπρι τροπαιοφόρε.