Παλατινή Ανθολογία/V/250 Παύλου του Σιλεντιάριου

Ἡδύ, φίλοι, μείδημα τὸ Λαΐδος. ἡδὺ καὶ αὐτῶν
Συγγραφέας: Παύλος ο Σιλεντιάριος
Παλατινή Ανθολογία, V (βιβλίο 5ο)

Ἡδύ, φίλοι, μείδημα τὸ Λαΐδος. ἡδὺ καὶ αὐτῶν, Παύλος ο Σιλεντιάριος, Παλατινή Ανθολογία, βιβλίο 5ο, επίγραμμα 250 (AP V 250)

V 250 Παύλου του Σιλεντιάριου

Ἡδύ, φίλοι, μείδημα τὸ Λαΐδος. ἡδὺ καὶ αὐτῶν ἠπιοδινήτων δάκρυ χέει βλεφάρων.

χθιζά μοι ἀπροφάσιστον ἐπέστενεν, ἐγκλιδὸν ὤμῳ ἡμετέρῳ κεφαλὴν δηρὸν ἐρεισαμένη.

μυρομένην δὲ φίλησα. τὰ δ’ ὡς δροσερῆς ἀπὸ πηγῆς δάκρυα μιγνυμένων πῖπτε κατὰ στομάτων.

εἶπε δ’ ἀνειρομένῳ. “Τίνος εἵνεκα δάκρυα λείβεις;” “Δείδια, μή με λίπῃς. ἐστὲ γὰρ ὁρκαπάται.”

Φίλοι, γλυκύ χαμόγελον έχει η πιστή μου Ελένη μ' απο τ' αγνά της βλέφαρα και δάκρυ ρέει γλυκύ

χθές άδικ' αναστέναζε στον ώμο μου σκυμμένη, τ' ωραίο κεφάλι κάμποσην ώρ' ακουμπούσ' εκεί.

Κλαμένη την εφίλησα και σαν το νάμα κρήνης στα σμιχτά πήγε χείλη της το κλάμ' αναμεσίς

και μου'πε ως την ερώτησα "γιατί δάκρυα χύνεις;"-"φοβούμαι, μην αφήσεις με• όρκους πατάτ' εσείς!"

μετάφρ. Σίμος Μενάρδος (Στέφανος, 1924)

(σημείωση: ο Μενάρδος χάριν της ομοιοκαταληξίας αλλάζει το όνομα Λαϊς σε Ελένη !