Παλατινή Ανθολογία/V/129 Αυτομέδοντος
< Παλατινή Ανθολογία | V
(Ανακατεύθυνση από Παλατινή Ανθολογία/V/129)| ←Βιβλίο 5o, 128 | AP V 129 Τὴν ἀπὸ τῆς Ἀσίης ὀρχηστρίδα Συγγραφέας: Παλατινή Ανθολογία, V (βιβλίο 5ο) |
Βιβλίο 5o, 130→ |
| Τὴν ἀπὸ τῆς Ἀσίης ὀρχηστρίδα, Αυτομέδοντος, Παλατινή Ανθολογία, βιβλίο 5ο, επίγραμμα 129 (AP V 129) |
V 129 Αυτομέδοντος[Επεξεργασία]
- Τὴν ἀπὸ τῆς Ἀσίης ὀρχηστρίδα, τὴν κακοτέχνοις σχήμασιν ἐξ ἁπαλῶν κινυμένην ὀνύχων,
- αἰνέω, οὐχ ὅτι πάντα παθαίνεται οὐδ' ὅτι βάλλει τὰς ἁπαλὰς ἁπαλῶς ὧδε καὶ ὧδε χέρας,
- ἀλλ' ὅτι καὶ τρίβακον περὶ πάσσαλον ὀρχήσασθαι οἶδε καὶ οὐ φεύγει γηραλέας ῥυτίδας.
- γλωττίζει, κνίζει, περιλαμβάνει· ἢν δ' ἐπιρρίψῃ τὸ σκέλος, ἐξ ᾅδου τὴν κορύνην ἀνάγει.
μετάφραση: Παλατινή Ανθολογία/V/129 μετάφραση
V 129 Αυτομέδοντος[Επεξεργασία]
- Τη χορεύτρια από την Ασία, που με περίεργες πόζες κινεί τα απαλά της νύχια
- επαινώ, όχι γιατί πάντα παθιάζεται, ούτε γιατί βάζει απαλά τα απαλά της χέρια εδώ κι εκεί,
- αλλά γιατί και γύρω από τον φθαρμένο πάσσαλο ξέρει να χορεύει και δεν αποφεύγει τις γηραλέες ρυτίδες
- γλυκοφιλά, τριβελίζει, πιάνει γύρω-γύρω, και αν ρίξει πάνω το πόδι της, από τον Άδη το ρόπαλο ανεβάζει