Ο τραγουδιστης

                                       Ο τραγουδιστης
                                     Ζαχαριας Παπαντωνιου

                                    Ο μυρμηγκας ο κυρ Αργυρης,
                                    πουναι μεγαλος νοικοκυρης,
                                    βαρεθηκε ολο να μαζευη.
                                    Σημερα θελει να γλεντηση
                                    και τα λαλουμενα γυρευει,
                                    μα οχι το γλεντι να στοιχηση.
                                    Του αρεσει λιγο η ευθυμια,
                                    σαν γινεται με οικονομια.

                                    Λοιπον,τον τζιτζικα προσμενει
                                    ναρθη,οπως παντα,στην ελια του,
                                    Λενε,πως εχει αυτος κρυμμενη
                                    μια πιπιζα στο λαρυγγα του
                                    και παιζει παντα στο λιοπυρι,
                                    σα βιολιτζης στο πανηγυρι.

                                    Και να! στο δεντρο ανεβασμενος,
                                    ο τζιτζικας λαλει και παιζει.
                                    Κι ο μυρμηγας ευτυχισμενος
                                    στρωνει αποκατου το τραπεζι.

                                    Το γλεντι εσταθηκε μεγαλο,
                                    χορευει και συρτο και μπαλο.
                                    Τα εντομα παραταγμενα
                                    βλεπουν και ταχουνε χαμενα.
                                  Εχαλασε,σου λενε,η πλαση,
                                    αφου κι ο μυρμηγας,κι αυτος,
                                    μεσ'στους σφιχτους ο πιο σφιχτος,
                                    εβαλθηκε να διασκεδαση.

                                  Ωραια μου παιζεις,τζιτζικα μου!
                                    εγλεντησα με την καρδια μου.
                                    Δεν εκαμες μια νοτα λαθος
                                    και δυναμη εβαλες και παθος,
                                    κι ας εισαι παντα νηστικος.

                                    Καλο ειναι τωρα να περασης,
                                    να φας,να πιης και να χορτασης
                                    σαν πεινασμενος μουσικος.
                                    Δυστυχισμενε!ας εχεις χαρη,
                                    παρε δυο τρια σπειρια σιταρι.

                                  Κυρ  μηρμηγα,σ'ευχαριστω,
                                    στο δενδρο ειναι καλα να μεινω
                                    και τη δροσουλα του να πινω΄΄
                                    βασιλικα με τρεφει αυτο.
                                    Δεν τρωω σιταρι,μητε σταχυ.
                                    Τα φαγητα στο πανηγυρι
                                    κι η χωριατια του νοικοκυρη
                                    βαρος μου στεκουν στο στομαχι.
                                    Σε πανηγυρια δε συχναζω,
                                    με το σκοπο μου διασκεδαζω.
                                    Γιατι ξοδευεις τα λεπτα σου?
                                    δεν επαιζα της αφεντιας σου!
                                    Ειμαι απ'τον ηλιο μαγεμενος
                                    στο πρασινο κλαρακι εδω,
                                    κι απο ψηλα διορισμενος
                                    τον ηλιο για να τραγουδω.
                                    Λοιπον,το καλεσμασα σου ας λειψη
                                    τρωγε ,θησαυριζε αυτου κατου.
                                    Καθενας εχει τη δουλεια του,
                                    εσυ στην τρυπα ,εγω στα υψη._